Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Jerzy Płusa, po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi K. S. o stwierdzenie przewlekłości postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie o sygn. akt II FSK 668/13 ze skargi kasacyjnej K. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 728/12 w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 11 maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. postanawia oddalić skargę.
W skardze z dnia 4 lipca 2014 r. K. S. (dalej: skarżący), wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania prowadzonego przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, sygn. akt II FSK 668/13, w sprawie zainicjowanej przez skarżącego na skutek wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 728/12, oddalającego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 11 maja 2012 r., w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 2010 r. Ponadto skarżący wniósł o wydanie Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu zaleceń podjęcia czynności zmierzających do merytorycznego rozpoznania sprawy, przyznanie od Skarbu Państwa kwoty 2.000,00 zł oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.
W motywach skargi podniesiono, że skarżący wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 728/12, w dniu 23 stycznia 2013 r. Skarżący podkreślił, że skarga kasacyjna nie została jeszcze merytorycznie rozpoznana, pomimo że od jej wniesienia upłynęło półtora roku. W ocenie skarżącego, bezczynność Naczelnego Sądu Administracyjnego powoduje, iż zostało naruszone prawo skarżącego do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega oddaleniu.
Na wstępie przypomnieć należy, że skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2004 r., nr 179, poz. 1843 ze zm., dalej jako: "ustawa"). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka ta w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także charakter sprawy, zachowanie stron, a w szczególności strony, która zarzucała przewlekłość postępowania.
Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach (por. postanowienia NSA z dnia 11 września 2013 r., sygn. akt I FPP 2/13 oraz z dnia 31 lipca 2013 r., sygn. akt II GPP 4/13, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, www.orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej jako: "CBOSA"). Nie ulega bowiem wątpliwości, że szybkość orzekania nie może stanowić przeszkody we właściwym funkcjonowaniu wymiaru sprawiedliwości. Ocena, czy wystąpiła przewlekłość postępowania jest dokonywana na podstawie obiektywnych i ustawowych kryteriów w odniesieniu do realiów faktycznych i prawnych danej sprawy (por. postanowienie NSA z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. akt II FPP 11/11, oraz z dnia 8 maja 2012 r., sygn. akt II FPP 3/12, publ. CBOSA). Na marginesie wskazać należy, iż o naruszeniu jednej z podstawowych zasad postępowania (rozpatrzenie sprawy w rozsądnym terminie), określonej w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP decyduje nie sam upływ czasu, ale nieuzasadnione przewlekanie procesu (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 15 stycznia 2003 r., sygn. akt II AKz 3/03, publ. Wokanda 2004/3/44).