Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędziowie Sędzia NSA (del.) Jan Grzęda, Sędzia NSA Grażyna Nasierowska (spr.), po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi W. W. na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie ze skargi kasacyjnej W. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 192/13 w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 19 grudnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. postanawia odrzucić skargę na przewlekłość postępowania.
W "skardze na przewlekłe postępowanie" z 27 kwietnia 2016 r. W. W. zwrócił się o interwencję Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego w związku z dwuletnim oczekiwaniem na orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie złożonych skarg kasacyjnych od wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 11 marca 2014 r. (sygn. akt I SA/Gd 192/13 oraz I SA/Gd 783/13).
W uzasadnieniu pisma W. W. opisał dotychczasowe postępowanie przed organami podatkowymi oraz Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności wskazać należy, że skarga na przewlekłość postępowania ma na celu realizację wyrażonego w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP prawa do sądu. Skorzystanie z tego środka prawnego jest jednak uzależnione od spełnienia określonych wymogów formalnych. Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 z późn. zm.) dalej: ustawa z dnia 17 czerwca 2004r., skargę uregulowaną w tym przepisie wnosi się w toku postępowania w sprawie. Oznacza to, że skarga na przewlekłość postępowania jest dopuszczalna jedynie w toku postępowania w sprawie, której dotyczy, bowiem zasadniczym celem skargi na przewlekłość postępowania jest usunięcie stanu przewlekłości i spowodowanie rozpoznania toczącej się sprawy.
Rozpoznawana skarga na przewlekłość postępowania wniesiona przez W. W. nie spełnia wymagań przewidzianych we wskazanej powyżej ustawie z dnia 17 czerwca 2004 r.
Zgodnie z art. 6 ust 1 i 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r., skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, a ponadto zawierać żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy oraz przytoczenie okoliczności uzasadniających to żądanie. Skarżący powinien zatem w uzasadnieniu skargi szczegółowo wskazać w czym dopatruje się nieuzasadnionej zwłoki w rozpoznaniu jego sprawy. Jego obowiązkiem jest precyzyjnie wskazać na konkretne działania bądź zaniechania sądu rozpoznającego sprawę, które w konsekwencji doprowadziły do zwłoki. Skargę niespełniającą tego wymagania sąd odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków (art. 9 ust. 1 tej ustawy).
W rozpoznawanej sprawie należy stwierdzić, że skarga W. W. z 27 kwietnia 2016 r. na przewlekłość postępowania, co prawda, zachowuje wymagania pisma procesowego, ale nie zawiera ani żądania stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie (art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r.), ani nie przytacza okoliczności uzasadniających żądanie (art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r.). W skardze z 27 kwietnia 2016 r. brak jest uzasadnienia w czym skarżący dopatruje się nieuzasadnionej zwłoki w rozpatrywaniu przez NSA jego sprawy. Przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie nie może sprowadzać się jedynie do ogólnego zakwestionowania czasu trwania postępowania sądowego, ale powinno polegać na wskazaniu konkretnych czynności procesowych, których sąd nie podjął lub dokonał wadliwie. Brak sprecyzowania tych okoliczności uniemożliwia dokonanie oceny czynności sądu. Wymagania z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. uznać należy za konstrukcyjne (nieusuwalne), a ich niespełnienie pociąga za sobą odrzucenie skargi na przewlekłość postępowania bez wzywania do uzupełnienia jej braków.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 9 ust 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r., odrzucił skargę na przewlekłość postępowania.