Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Andrzej Grzelak po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej wniosku J.C. o wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej J.C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 października 2006 r., sygn. akt I SA/Po 122/06 w sprawie ze skargi J.C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 13 grudnia 2005 r., Nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Wyrokiem z dnia 19 października 2006 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, sygn. akt I SA/Po 122/06, oddalił skargę J.C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 grudnia 2005 r., Nr [...], wydaną w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył pełnomocnik podatnika zaskarżając go w całości oraz wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadniając wniosek podkreślono, że wszczęcie egzekucji administracyjnej w celu przymusowego wykonania zobowiązania podatkowego, może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Za wnioskiem przemawia również fakt, że skarżący w chwili obecnej nie posiada znaczących dochodów, a zapłata kwoty ustalonej przez organy podatkowe jednorazowo przez rozstrzygnięciem przez NSA mogłaby pozbawić podatnika możliwości utrzymania swojej rodziny. Podkreślono, ze na tym etapie postępowania występuje również niemożność rozłożenia zaległości podatnika na raty.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do przepisu art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Zgodnie natomiast z § 3 powołanego przepisu po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu w całości lub w części stanowi zatem odstępstwo od generalnej reguły, i jako takie jest dopuszczalne jedynie po spełnieniu określonych w p.p.s.a. przesłanek. Do Sądu należy rzetelna ocena (związana jest ona bowiem rygorem zasady wykonalności zaskarżonego aktu lub decyzji) tych przesłanek. U podstaw tej regulacji legła potrzeba zagwarantowania funkcjonowania procesu stosowania i realizowania norm prawa administracyjnego.
W ocenie Sądu przedstawione we wniosku okoliczności uzasadniają wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie. Z akt sprawy wynika bowiem, że skarżący w chwili obecnej osiąga niewielkie dochody i na jego utrzymaniu pozostaje żona oraz 10-letnia córka. Porównując wysokość zaległości podatkowej do niskich dochodów skarżącego, jak również posiadanego majątku, należy dojść do wniosku, że wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.
Wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest instytucja służącą ochronie strony przed negatywnymi skutkami, jakie może wywołać egzekucja administracyjna. Taka ochrona przysługuje właśnie w sytuacji, gdy skarżący wykaże, że w przypadku negatywnego rozstrzygnięcia Sądu narażony jest na niebezpieczeństwo, o którym mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. i taka sytuacja występuje w przedmiotowej sprawie.
.W świetle powyższych rozważań należało w oparciu o art. 61 § 3 w zw. z art. 193 p.p.s.a. orzec jak w sentencji.