Skarga kasacyjna od postanowienia WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi G.M. w przedmiocie wymierzenia grzywny Urzędowi Skarbowemu w K. i Izbie Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w W. za niewykonanie postanowienia sygn. akt I SAB/Wr 15/0
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędziowie NSA: Stefan Babiarz, Andrzej Grzelak (sprawozdawca), Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G.M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 grudnia 2004 r. sygn. akt I SA/Wr 633/04 w sprawie ze skargi G.M. w przedmiocie wymierzenia grzywny Urzędowi Skarbowemu w K. i Izbie Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w W. za niewykonanie postanowienia z dnia 17 grudnia 2001 r. sygn. akt I SAB/Wr 15/01. postanawia umorzyć postępowanie kasacyjne.

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
644 Środki zapewniające wykonanie orzeczeń Sądu
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Izba Skarbowa
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 9 grudnia 2004 r. odrzucił skargę G. M. na niewykonanie postanowienia z dnia 17 grudnia 2001 r., sygn. akt I SAB/Wr 15/01, o odrzuceniu skargi na bezczynności Izby Skarbowej we W., z żądaniem wymierzenia grzywny Urzędowi Skarbowemu w K. oraz Izbie Skarbowej we W.

Uzasadniając Sąd wskazał, że w treści skargi z dnia 4 marca 2004 r, na postanowienie Urzędu Skarbowego w K. z dnia 3 kwietnia 2002 r. w przedmiocie odmowy zwrotu kosztów postępowania podatkowego w sprawie oprocentowania nieterminowo zwróconej nadpłaty, odrzuconej postanowieniem z dnia 24 maja 2004 r., sygn. akt I SA/Wr 633/04, w związku z wydaniem już w tej sprawie prawomocnego postanowienia z dnia 20 stycznia 2004 r., sygn. akt I SA/Wr 1202/02, podatnik zawarł żądanie wymierzenia grzywny Urzędowi Skarbowego w K. i Izbie Skarbowej we W. związku z niewykonaniem postanowienia z dnia 17 grudnia 2001 r. sygn. akt I SAB/Wr 15/01, którym odrzucono skargę strony na bezczynność Izby Skarbowej we W. Do tej części skargi nie odniesiono się w postanowieniu z dnia 24 maja 2004 r.

Rozważając sprawę WSA stwierdził, że należy wziąć pod uwagę treść art. 154 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270; w skrócie: ppsa) zgodnie, z którym jedynie w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

W związku z powyższym zdaniem Sądu nie jest dopuszczalne wniesienie skargi z żądaniem wykonania postanowienia odrzucającego skargę na bezczynność organu podatkowego, którego wykonanie nie jest możliwe.

Reasumując wniesienie skargi na niewykonanie postanowienia z dnia 17 grudnia 2001 r. było niedopuszczalne.

Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia złożył pełnomocnik strony zaskarżając go w całości i wskazując naruszenie przepisów postępowania, polegających na:

- nie rozpoznaniu wniosku strony o wymierzenie grzywny solidarnie Urzędowi Skarbowemu w K. i Izbie Skarbowej we W. za niewykonanie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 grudnia 2001 r., a jedynie wydanie orzeczenia o odrzuceniu skargi bez merytorycznego odniesienia się do zasadności żądania wymierzenia grzywny;

- nie powiadomieniu Izby Skarbowej w W. o toczącym się postępowaniu o ukaraniu grzywną;

- nie pouczeniu skarżącego o prawie do złożenia środka odwoławczego w postaci zażalenia na postanowienie w przedmiocie rozpoznania wniosku o ukaranie grzywną.

Pełnomocnik wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Reasumując pełnomocnik podkreślił, że skoro Sąd wydając zaskarżone postanowienie nie odniósł się do żądania skarżącego odnośnie wymierzenia grzywny, jak też nie zawiadomił strony przeciwnej o toczącym się postępowaniu i nie pouczył skarżącego o środku odwoławczym, skarga kasacyjna zasługuje na uwzględnienie.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną pełnomocnik Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. wnosił o jej oddalenie.

W dniu 19 grudnia 2007 r. skarżący na rozprawie cofnął skargę w związku z wyjaśnieniami Sądu co do braków, którymi skarga jest dotknięta.

Naczelny Sąd Administracyjny w rozważaniach nad stanem faktycznym i prawnym sprawy objętej zarzutami skargi kasacyjnej G. M. doszedł do następujących wniosków i stwierdzeń:

W myśl art. 60 ppsa skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże Sąd, chyba, że Sąd uzna cofnięcie za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W rozpoznawanej sprawie Sąd nie stwierdził wymienionych w tym przepisie przesłanek negatywnych stanowiących o niedopuszczalności cofnięcia skargi. Cofnięcie skargi przez skarżącego w przedmiotowej sprawie nie stoi w sprzeczności z obowiązującym prawem.

Wobec powyższego Naczelny sad Administracyjny uznał cofnięcie za skuteczne i na mocy przepisu art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 ppsa orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
644 Środki zapewniające wykonanie orzeczeń Sądu
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Izba Skarbowa