Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Zbigniew Kmieciak po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 1297/15 w sprawie ze skargi H.A.D. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia 1. oddalić skargę kasacyjną; 2. zasądzić od Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na rzecz H.A.D. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z 5 kwietnia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 1297/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę H.A.D. i uchylił postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 26 lutego 2015 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
Stan sprawy sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił następująco:
Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych decyzją z 12 października 2012 r. ustalił odpowiedzialność Skarżącego jako członka zarządu za zaległości M. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") z tytułu wpłat na Państwowy Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za okres od 2007/12 do 11/2008 r. w kwocie głównej 136 122 zł. Korespondencja zawierająca ww. decyzję, skierowana na adres w K., po dwukrotnym powiadomieniu adresata (16 października 2012 r. i 23 października 2012 r.) została zwrócona do nadawcy z adnotacją "nie podjęto w terminie".
W dniu 14 kwietnia 2014 r. Skarżący złożył od ww. decyzji odwołanie, jednocześnie wnosząc o przywrócenie terminu do jego wniesienia. W ocenie Skarżącego, doręczenie decyzji było nieskuteczne z uwagi na wysłanie jej na adres, pod którym od wielu lat nie mieszka. Z tej samej przyczyny wadliwie zostało adresowane postanowienie o wszczęciu postępowania podatkowego przez Prezesa Zarządu PFRON oraz zawiadomienie o możliwości wypowiedzenia się co do zebranego w sprawie materiału dowodowego na podstawie art. 200 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa). Skarżący od wielu lat zamieszkuje w B., w związku z tym wskazana wyżej korespondencja została wadliwie doręczona na adres w K.. Doszło do sytuacji, w której uchybienie terminu do złożenia środka zaskarżenia jest wynikiem braku wiedzy Skarżącego, co do faktu wydania aktu administracyjnego, od którego przysługuje ten środek.
Postanowieniem z 26 lutego 2015 r. Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej odmówił Skarżącemu przywrócenia terminu do złożenia odwołania, wskazując, że organ pierwszej instancji wysłał decyzję listem poleconym na adres Skarżącego widniejący w Centralnej Bazie RCIPESEL, udostępniony organowi przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. Zaznaczył, że organ I instancji w piśmie z 30 kwietnia 2014 r. wskazał, że adres ten został sprawdzony przed wszczęciem postępowania 26 stycznia 2012 r. oraz 23 kwietnia 2014 r. i stanowi adres zameldowania Skarżącego na pobyt stały od 4 lutego 1999 r. Doręczyciel przesyłek listowych tam adresowanych nie dokonywał adnotacji, że adresat wyprowadził się (przesyłki awizowano). Zdaniem Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej okoliczności te należy uznać za obiektywne przesłanki pozwalające stwierdzić, iż nie nastąpiła zmiana adresu zamieszkiwania Skarżącego. W chwili wysyłania decyzji, organ dysponował jedynie dotychczasowym adresem i pod ten adres zobowiązany był kierować wszelką korespondencję. Uzyskanie przez organ informacji o wskazanym w odwołaniu adresie, nie spowodowało konieczności powtórnego wysłania decyzji na ten adres. Minister uznał, że Skarżący nie wykazał przesłanki z art. 162 § 1 O.p. umożliwiającej przywrócenie stronie wnioskowanego terminu tj. nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy.