Skarga kasacyjna na interpretację indywidualną Ministra Finansów (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej ) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Bogusław Dauter po rozpoznaniu w dniu 21 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej w [...]) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 27 września 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 408/11 w sprawie ze skargi S. D. na interpretację indywidualną Ministra Finansów (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej w [...]) z dnia 23 lutego 2011 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia 1. umorzyć postępowanie kasacyjne, 2. zwrócić Ministrowi Finansów z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy uiszczony wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 100 (sto) złotych.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 27 września 2011 r., I SA/Bd 408/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z 23 lutego 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych zaskarżoną przez S. D.

Od powyższego wyroku Minister Finansów złożył skargę kasacyjną, w której wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i orzeczenie co do istoty sprawy, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd pierwszej instancji. Pismem procesowym z 24 września 2013 r. Minister Finansów cofnął skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; zwanej dalej: "P.p.s.a."), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Podstawą do cofnięcia skargi kasacyjnej jest zdanie pierwsze art. 60 w związku z art. 193 P.p.s.a. Również zdanie drugie art. 60 P.p.s.a. ma zastosowanie w postępowaniu kasacyjnym. Natomiast zdanie trzecie tego przepisu, traktujące o uznaniu cofnięcia skargi za niedopuszczalne, nie może być stosowane w odniesieniu do skargi kasacyjnej (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, str. 572 - 573, wyd. Wolters Kluwer Polska sp. z o.o., Warszawa 2009). Skoro bowiem Naczelny Sąd Administracyjny na mocy art. 183 § 1 P.p.s.a. związany jest granicami skargi kasacyjnej, to tym bardziej wiąże go "brak" skargi kasacyjnej, czyli stan po jej cofnięciu. Wynikająca z art. 183 § 1 P.p.s.a. zasada dyspozycyjności sprawia, że każde cofnięcie skargi kasacyjnej jest dopuszczalne, i to bez zgody strony przeciwnej.

Z uwagi na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 193 P.p.s.a. postanowił jak sentencji. O zwrocie uiszczonego wpisu od skargi kasacyjnej orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.

Strona 1/1