Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jacek Brolik, , , po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej w sprawie ze skargi kasacyjnej W. B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 3 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Gl 633/17 w przedmiocie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi W. B. na wynik kontroli Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia 13 lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie rzetelności deklarowanych przychodów i kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r. postanawia oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 3 lipca 2017 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Gl 633/17 ze skargi W. B. (dalej: skarżący) na wynik kontroli Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia 13 lutego 2017 r. w przedmiocie rzetelności deklarowanych przychodów i kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę kasacyjną.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że w rozpoznawanej sprawie organ kontroli skarbowej w dokumencie stanowiącym wynik kontroli nie nałożył na skarżącego w sposób władczy żadnych obowiązków, a organ ściśle trzymał się wytycznych ustawodawcy zawartych w art. 27 ust. 1 ustawy z 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (t.j. Dz.U z 2016 r. poz 720 ze zm., dalej: "u.k.s.") określający elementy jakie winny znaleźć się w wynikach kontroli i nie przekroczył normy zawartej w art. 24 ust. 1 pkt 2 lit. b) u.k.s. Powyższe oznacza, że wynik ten stanowi jedynie środek dowodowy, który może być wykorzystany w innym postępowaniu. Przedmiotowy wynik kontroli, jak słusznie wskazał organ, ogranicza się do ustaleń faktycznych odnośnie wywiązywania się przez skarżącego z obowiązków nałożonych przepisami prawa. Ustalenia te nie ukształtowały sytuacji prawnej skarżącego. Jeżeli zaś prowadzone przez organ kontroli skarbowej postępowanie doprowadziło do wydania decyzji administracyjnych, to tylko te decyzje mogą być przedmiotem kontroli sądowej na mocy art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej: "p.p.s.a."). Na tej podstawie Sąd pierwszej instancji znając skargę za niedopuszczalną, odrzucił ją na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a.
Na powyższe rozstrzygnięcie została wniesiona skarga kasacyjna, w której zaskarżono w całości powyższe rozstrzygnięcie. Zarzucono mu na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. mające wpływ na wynik sprawy naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. w zw. z art. 24 ust.1 pkt 2 lit b u.k.s. w zw. z art. 27 ust. 1 pkt 7 i ust. 6 u.k.s. przez niewłaściwą wykładnię oraz w stosunku do art. 27 ust.1 pkt 7 i ust. 6 u.k.s. ich niewłaściwe zastosowanie poprzez uznanie przez Sąd pierwszej instancji, że wynik kontroli wydany przez Dyrektora UKS nie podlega zaskarżeniu, bowiem nie można go zakwalifikować jako akt albo czynność z zakresu administracji publicznej dotyczący uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa albowiem nie kreuje nowej sytuacji prawnej (nie jest sprzężony z dyspozycjami dotyczącymi sfery praw i obowiązków kontrolowanego) i stanowi wyłącznie środek dowodowy, który może być wykorzystany w innym postępowaniu, podczas, gdy prawidłowa wykładnia oraz literalne brzmienie wskazanych przepisów prowadzi do wniosku, że wynik kontroli może stanowić przedmiot skargi do WSA bowiem nakłada na skarżącego obowiązek w trybie art. 27 ust.1 pkt 7 oraz ust. 6 u.k.s., a który to obowiązek nie jest jedynie zaleceniem a zobowiązaniem, którego wykonanie ma zapewnić stan zgodności z prawem, a nadto z uwagi na fakt uzyskania przez wynik kontroli (wydany z rażącym naruszeniem przepisów postępowania oraz przepisów prawa materialnego) statusu środka dowodowego mogącego być wykorzystanym w innym postępowaniu daje organowi możliwość ograniczenia postępowania dowodowego z powołaniem na wynik kontroli, utrudniając w ten sposób podatnikowi obronę swoich praw.