Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : Jerzy Rypina po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi J. P. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 maja 2008 r. sygn. akt II FSK 488/07 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 18 lipca 2005 r. nr ... w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1996 r. postanawia odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego.
Wyrokiem z dnia 30 maja 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt II FSK 488/07) oddalił skargę kasacyjną J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 października 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 1132/05 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 18 lipca 2005 r. w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1996 r.
Na powyższy wyrok skarżąca złożyła w dniu 14 maja 2008 r. skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem, sporządzoną przez A. L.. W dniu 17 września 2008 r. złożyła oświadczenie, w którym w pełni podtrzymała zarzuty pełnomocnika zawarte w piśmie z dnia 14 maja 2008 r. i wniosła o potraktowanie tego pisma jako żądania wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygn. akt I SA/Wr 1133/05.
Autor skargi w uzasadnieniu wznowienia wskazał, że w rozpatrywanej sprawie doszło do popełnienia przestępstwa sfałszowania dokumentów w oparciu, o które doszło do wydania wyroku, a także że wyrok ten zapadł w sprawie, w której zapadł już prawomocny wyrok.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o wznowienie postępowania podlega odrzuceniu.
Do wznowienia postępowania z przyczyn nieważności właściwy jest sąd, który wydał zaskarżone orzeczenie, a jeżeli zaskarżono orzeczenia sądów obu instancji, właściwy jest Naczelny Sąd Administracyjny. Do wznowienia postępowania na innej podstawie właściwy, zgodnie z art. 275 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej p.p.s.a.), jest sąd, który ostatnio orzekał w sprawie.
Wniesiona w niniejszej sprawie skarga o wznowienie postępowania dotyczy, jak wskazuje strona skarżąca, wydania orzeczenia, które zostało oparte na dokumencie podrobionym lub przerobionym, a więc właściwy w sprawie będzie Naczelny Sąd Administracyjny bowiem on ostatnio orzekał w sprawie.
Właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego do rozpoznania skargi o wznowienie postępowania rodzi skutek określony w art. 175 p.p.s.a., który wprowadza przymus adwokacko-radcowski w sporządzeniu skargi kasacyjnej (art. 276 p.p.s.a. zdanie drugie).
Przeniesienie art. 175 p.p.s.a. do postępowania wznowieniowego pozostającego we właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego oznacza rozciągnięcie przymusu adwokacko-radcowskiego na sporządzenie skargi o wznowienie postępowania. Obowiązek sporządzenia skargi o wznowienie postępowania zakończonego orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego przez adwokata, radcę prawnego bądź doradcę podatkowego w świetle przytoczonych wyżej przepisów nie budzi wątpliwości.
Odpowiednie stosowanie art. 175 p.p.s.a. w postępowaniu wznowieniowym pozostającym we właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego, o czym mowa w art. 276 p.p.s.a., oznacza nie tylko istnienie obowiązku sporządzenia skargi o wznowienie postępowania przez podmioty wymienione w art. 175 § 1 i 3 p.p.s.a., ale jednocześnie wymaga odrzucenia skargi wznowieniowej sporządzonej osobiście przez skarżącego niekorzystającego z wyłączenia, o którym stanowi art. 175 § 2 p.p.s.a. lub przez pełnomocnika niebędącego adwokatem lub radcą prawnym.
W rozpoznawanej sprawie, jak wynika z akt sprawy, skarga o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego została sporządzona przez A. L., który jak wynika z akt sprawy, nie jest adwokatem lub radcą prawnym. Ten brak skargi wznowieniowej, a będący uchybieniem nieusuwalnym, musi powodować jej odrzucenie (por. postanowienie NSA z dnia 9 marca 2005 r. sygn. akt I GSK 359/05 opubl. ONSAiWSA 2005/5/98).
Z przytoczonych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 193 i art. 276 p.p.s.a, orzekł jak sentencji.