Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Bogdan Lubiński po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Gd 757/15 w sprawie ze skargi M. W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 2 stycznia 2015 r. nr ITPB1/415-1023/14/KW w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia: sprostować z urzędu oczywisty błąd rachunkowy zawarty w punkcie 2 sentencji wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 grudnia 2017 r., sygn. akt II FSK 635/16 w ten sposób, że w miejsce wyrażenia "kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt)" wpisać wyrażenie "kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt)".
Wyrokiem z dnia 1 grudnia 2017 r., sygn. akt II FSK 635/16 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Gd 757/15 w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku oraz zasądził od M. W. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 280 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Pismem z dnia 12 kwietnia 2018 r. Szef Krajowej Administracji Skarbowej wniósł o sprostowanie wyroku w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego, przez wskazanie - w miejsce zasądzonej kwoty 280 zł - kwoty 580 zł.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o sprostowanie wyroku zasługuje na uwzględnienie.
Sentencja wyżej wymienionego orzeczenia zawiera błąd rachunkowy polegający na nieprawidłowym określeniu wysokości kwoty podlegającej zwrotowi od Skarżącego na rzecz organu tytułem poniesionych kosztów postępowania kasacyjnego.
Regulacja art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369), dalej: p.p.s.a., który z mocy art. 193 cytowanej ustawy ma odpowiednie zastosowanie do postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, przewiduje rektyfikację wyroku w przypadku, gdy w jego treści dopuszczono się określonych uchybień. Zgodnie bowiem z powołanym przepisem sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowanie może nastąpić również na żądanie stronie strony, co wynika z art. 159 p.p.s.a. (por. B. Dauter, Metodyka pracy sędziego sądu administracyjnego, Wyd. 4, Warszawa 2012, s. 420 - 421 oraz postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 21 kwietnia 2011 r., II FSK 1258/09; z 15 września 2016 r., II FSK 1300/14; CBOSA). O sprostowaniu sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym (art. 156 § 2 p.p.s.a.).
Wskazanie w powołanym wyżej orzeczeniu wysokości zasądzonych kosztów postępowania kasacyjnego jako kwoty 280 zł, stanowi błąd rachunkowy, gdyż należne koszty wynoszą 100 zł wpisu sądowego od skargi kasacyjnej i 480 zł wynikające z § 14 ust. 1 pkt 1) lit. c) oraz § 14 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1804 ze zm).
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny sprostował wyrok na podstawie art. 156 § 1 i 2 w zw. z art. 193 p.p.s.a.
[pic]