Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Bartosz Wojciechowski, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej wniosku Prezydenta Miasta Lublina z dnia 9 stycznia 2013 r. nr EG-OR.3160.3.2013 o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta Lublina a Naczelnikiem Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie w przedmiocie wskazania organu właściwego do prowadzenia egzekucji administracyjnej grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego postanawia: wskazać Prezydenta Miasta Lublina jako organ właściwy do prowadzenia egzekucji administracyjnej w sprawie.
Wnioskiem z dnia 9 stycznia 2013 r. Prezydent Miasta Lublin, na podstawie art. 4 w zw. z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a." wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Miasta Lublin a Naczelnikiem Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie przez wskazanie Naczelnika Urzędu Skarbowego, jako organu właściwego rzeczowo i miejscowo do wszczęcia i przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie wystawionych przez Prezydenta Miasta tytułów wykonawczych, dotyczących należności z tytułu grzywny nałożonych w drodze mandatu karnego.
Z uzasadnienia wniosku wynika, że postanowieniem z dnia 18 grudnia 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego, wskazując na art. 19 i art. 65 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "k.p.a.", oraz art. 18 i art. 19 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015) - powoływanej dalej jako "u.p.e.a." przekazał Prezydentowi Miasta tytuły wykonawcze. W ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego, treść art. 19 § 2 u.p.e.a. wskazuje na wyłączną właściwość rzeczową Prezydenta Miasta do przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego.
Prezydent Miasta nie podzielił stanowiska Naczelnika Urzędu Skarbowego. Powołując się na art. 19 k.p.a. zwrócił uwagę, że organy administracyjne przestrzegają z urzędu zarówno właściwości rzeczowej jak i miejscowej - brak którejkolwiek z nich skutkuje brakiem właściwości do prowadzenia postępowania. W sytuacji, gdy ukarana mandatami karnymi dłużniczka mieszka w Rzeszowie, czyli poza terenem działania Prezydenta Miasta, nie jest on właściwy miejscowo do prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Stąd też wskazano Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, jako organ właściwy. Organ ten - wbrew temu co stwierdził w postanowieniu z dnia 18 grudnia 2012 r. - jest bowiem właściwy rzeczowo. Prezydent Miasta wywiódł powyższy wniosek z porównania zakresu kompetencji organu gminy o statusie miasta i naczelnika urzędu skarbowego, określonych w art. 19 § 1 i 2 u.p.e.a. Kompetencje organu gminy o statusie miasta ograniczają się do egzekucji należności pieniężnych, dla których ustalania lub określania i pobierania są one same właściwe. Naczelnik urzędu skarbowego jest natomiast uprawiony do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych. Rozróżnienie to - zdaniem Prezydenta Miasta - oznacza, że naczelnicy urzędów skarbowych uprawnieni są do dochodzenia należności pieniężnych każdego rodzaju, także należności, dla których ustalania lub określania i pobierania są właściwe organy wskazane w art. 19 § 2 u.p.e.a. Jakkolwiek przywołany przepis określa właściwość rzeczową Prezydenta Miasta, nie stanowi on o jego wyłącznej właściwości. Wobec tego, Naczelnik Urzędu Skarbowego - w przeciwieństwie do Prezydenta Miasta - posiada zarówno właściwość miejscową, jak i rzeczową do przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego.