Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA del. Marta Waksmundzka-Karasińska, , po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej wniosku Inspektora Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w W. z dnia 19 listopada 2018 r. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Inspektorem Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w W. a Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w W. w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie rozłożenia na raty kwoty grzywny w celu przymuszenia p o s t a n a w i a oddalić wniosek.
Wnioskiem z 19 listopada 2018 r. Inspektor Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w W. wystąpił na podstawie art. 22 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2016r., poz. 23, dalej "k.p.a.") oraz art. 4 w zw. z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., pz. 1302 dalej: p.p.s.a.) do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie negatywnego sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w W. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku Spółki T[...] z siedzibą w W. (dalej: spółka) o rozłożenie na raty kwoty grzywien w celu przymuszenia.
W uzasadnieniu wniosku wskazał, że Inspektor pracy działający jako wierzyciel nałożył na spółkę dwie grzywny w celu przymuszenia i wobec ich nieuiszczenia wystawił tytuły wykonawcze stosowane w egzekucji należności pieniężnych i wystąpiło do Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. - jako organu egzekucyjnego - o egzekucje tych grzywien wraz z kosztami upomnień i opłatami za wydanie postanowień o nałożeniu grzywien. W toku postępowania egzekucyjnego tj. 29 czerwca 2018 r. spółka wystąpiła do Państwowego Inspektoratu pracy w W. o rozłożenie na raty zobowiązań wobec Państwowej Inspekcji Pracy wraz z odsetkami, kosztami upomnień oraz kosztami egzekucyjnymi. Inspektor Pracy pismem (zawiadomienie) z 13 lipca 2018 r. powołując się na art. 65 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015 z późn. zm.) przekazał wniosek Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w W. zawiadamiając tym pismem jednocześnie zobowiązanego o przekazaniu wniosku. W uzasadnieniu przekazania Inspektor Pracy wskazał przepis art. 19 u.p.e.a. jako podstawę ustalenia właściwości Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. do rozpoznania wniosku zobowiązanego i wyjaśnił również z jakiego powodu organem właściwym do rozpatrzenia wniosku zobowiązanego jest Naczelnik Urzędu Skarbowego a nie Inspektor Pracy przytaczając postanowienie NSA z 11 lipca 2017 r., II FW 2.17.
Pismem z 26 lipca 2018 r. Naczelnik urzędu Skarbowego w W. powołując się na art. 15 i 16 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej: "O.p.") poinformował Inspektora Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w W., że nie jest właściwy do rozpoznania wniosku spółki o rozłożenie na raty należności przysługującej OIP w W. i na podstawie art. 170 ww. przekazał wniosek inspektorowi pracy.
Inspektor Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w W. uważa, że nie jest organem właściwym do wydania decyzji w sprawie rozłożenia na raty grzywien w celu przymuszenia i w związku z tym wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie negatywnego sporu kompetencyjnego i wskazanie organu właściwego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Brak było dostatecznych podstaw do uwzględnienia wniosku.
Na podstawie art. 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., p.p.s.a.): Sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Zgodnie z art. 15 § 1 p.p.s.a. - Naczelny Sąd Administracyjny: pkt 4) rozstrzyga spory, o których mowa w art. 4.