Dnia 10 stycznia 2014 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Anna Świderska po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2010 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M. W. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 6 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Ke 623/13 w przedmiocie wpisu od skargi w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 3 września 2013 roku nr [...] w przedmiocie: uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie podatku od środków transportowych za 2010 rok postanawia: oddalić zażalenie.
W dniu 27 września 2013 roku M. W. wniósł do Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 3 września 2013 roku uchylającą w całości decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia 10 maja 2013 roku w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za 2010 rok i umarzającą postępowanie w sprawie. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału I z 6 listopada 2013 roku podatnik został wezwany na podstawie § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193), do uiszczenia wpisu stałego od wniesionej skargi w wysokości 500 zł.
Na powyższe zarządzenie skarżący wniósł zażalenie żądając jego uchylenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji. Uzasadniając swoje żądanie wskazał, że w jego ocenie skarga podlegać powinna wpisowi stosunkowemu w wysokości 4 % wartości przedmiotu zaskarżenia zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 roku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Zgodnie z art. 230 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej w skrócie "p.p.s.a.", od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Jednym z tego rodzaju pism jest skarga. O charakterze wpisu od pism wszczynających postępowanie sądowe rozstrzyga art. 231 p.p.s.a. wskazując, iż wpis stosunkowy pobiera się tylko w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. W innych zaś sprawach pobiera się wpis stały.
Badając zgodność z prawem kwestionowanego zarządzenia należy przede wszystkim ocenić charakter zaskarżonej do sądu I instancji decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K., tj. czy jej przedmiotem była, jak twierdzi skarżący "należność pieniężna". Zgodnie z art. 216 p.p.s.a., jeżeli przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, stanowi ona wartość przedmiotu zaskarżenia. Należy zauważyć, że użyte w tym przepisie sformułowanie "jeżeli przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna", jest wyrażeniem nieostrym i stanowi pewnego rodzaju uproszczenie. Przedmiotem orzekania w postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie jest bowiem należność pieniężna, lecz legalność aktów, w których należności takie zostały określone lub ustalone. (por. A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, B. Dauter, B. Gruszczyński: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz; Wolters Kluwer business, Warszawa 2009 r., s. 629).
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi do sądu pierwszej instancji była decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 3 września 2013 r. uchylająca decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z 10 maja 2013 r. i umarzająca postępowanie w sprawie określenia podatnikowi zobowiązania w podatku od środków transportowych za 2010 r. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w tego rodzaju sprawach spór nie sprowadza się do kwestionowania konkretnej należności pieniężnej, a dotyczy ustalenia istnienia przesłanek umorzenia postępowania. Ostatecznym efektem postępowania administracyjnego było umorzenie postępowania w sprawie zobowiązania od środków transportowych za 2010 rok. W zaskarżonej decyzji wskazano, że postępowanie podatkowe, o którym mowa w art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej nie służy potwierdzeniu prawidłowości samoobliczenia i prawdziwości danych zawartych w deklaracji, lecz obaleniu tych danych. W przedmiotowej sprawie organ pierwszej instancji nie obalił danych zawartych w deklaracji, więc to z deklaracji wynika podatek do zapłaty. Konieczne zatem było uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i umorzenie postępowania. Biorąc pod uwagę powyższe spór w sprawie nie dotyczył ustalenia kwoty zobowiązania podatkowego, a okoliczności czy organ pierwszej instancji był uprawniony do wydania decyzji w przedmiocie zobowiązania w podatku od środków transportowych za 2010 r. Mówiąc w sposób uproszczony, to nie należność pieniężna objęta była postępowaniem administracyjnym, w którym zapadło rozstrzygnięcie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 3 września 2013 r. Zaskarżona decyzja nie nakładała na stronę żadnych zobowiązań, mających wartość pieniężną, ani ich nie ustalała. W piśmiennictwie podkreśla się, że decyzja pozostaje w bezpośrednim związku z należnością pieniężną, jeżeli wynika z niej wprost obowiązek zapłaty określonej kwoty pieniężnej (K. Stuła-Marcela oraz P. Łukasik, Wpis stały oraz wartość przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w sprawach podatkowych, Monitor Podatkowy 2007, nr 3, str. 22 oraz uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 października 2009 r., sygn. akt II FPS 2/09, publik. ONSAiWSA z 2010 r., Nr 1, poz. 3). Takim aktem nie jest zaskarżona decyzja umarzająca postępowanie w sprawie, dlatego też skarga na nią podlegała opłacie stałej w wysokości 500 złotych, zgodnie z § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów. Analogiczne stanowisko dotyczące wysokości wpisu zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny również w innych orzeczeniach np.: w postanowieniu z 19 sierpnia 2010 r. sygn. akt I FZ 271/10, z 28 października 2008 r., sygn. akt I FSK 1624/08, czy w postanowieniu z 26 maja 2008 r., sygn. akt I FSK 376/08 (dostępny w bazie orzeczeń NSA na: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/ ).
Ponieważ sąd I instancji prawidło określił wysokość wpisu od skargi w sprawie niniejszej Naczelny Sąd Administracyjny stosownie do art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
.