Zażalenie na postanowienie WSA w Lublinie w przedmiocie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej , nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od gier za czerwiec 2012 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia C. sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 26 września 2013 r., sygn. akt I SA/Lu 555/13 w przedmiocie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej z dnia 16 kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od gier za czerwiec 2012 r. postanawia oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6116 Podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata skarbowa oraz inne podatki i opłaty
Inne orzeczenia z hasłem:
Koszty sądowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/2

II FZ 1600/13

U Z A S A D N I E N I E

Postanowieniem z dnia 26 września 2013 r., I SA/Lu 555/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił C. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako: Spółka bądź skarżąca) przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia wskazano, że skarżąca zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych. Podała przy tym, że nie prowadzi już salonów gier i nie posiada środków finansowych na podstawowe potrzeby związane z bieżącą działalnością. Następnie, we wniosku o przyznanie prawa pomocy złożonym na formularzu urzędowym PPPr skarżąca wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości. W uzasadnieniu stwierdziła, że nie posiada żadnych środków finansowych, które pozwoliłyby jej pokryć koszty sądowe, decyzjami administracyjnymi została pozbawiona całego majątku, salony gier zostały zamknięte, a automaty do gier wraz z gotówką zostały zabezpieczone. Podała, że jej kapitał zakładowy wynosi 4.000.000 zł, wartość środków trwałych według bilansu za ostatni rok szacowana jest na kwotę 5.841.741,70 zł, a ostatni rok obrotowy zakończyła stratą 4.341.561,56 zł. Ujawniła, że posiada 2 rachunki bankowe ze stanem środków 102,13 zł i 65 zł. Dodała, że posiada także nieruchomość, która obciążona jest hipoteką na kwotę 1.200.000 zł. Skarżąca przedłożyła również sprawozdanie finansowe za 2012 r., wyciąg z jednego rachunku bankowego za okres od 18.04.2013 r. do 30.06. 2013 r., kserokopię deklaracji podatku dochodowego od osób prawnych za 2012 rok wraz z korektą, deklaracje dla podatku od towarów i usług za maj i czerwiec 2013 r., zestawienie sald i obrotów za 2012 r., wykaz niezapłaconych zobowiązań oraz dokumenty (tytuły wykonawcze i zawiadomienia o zajęciu praw majątkowych) dotyczące prowadzonych przeciwko niej postępowań egzekucyjnych oraz oświadczenie, że umowa Spółki przewiduje obowiązek czynienia dopłat przez wspólników, jednakże w ciągu ostatnich 12 miesięcy takie dopłaty nie miały miejsca.

Postanowieniem z dnia 4 września 2013 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Lublinie odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. W sprzeciwie, wniesionym z zachowaniem ustawowego terminu, skarżąca nie zgodziła się z poglądem wyrażonym w powyższym postanowieniu, że brak przedstawienia wyciągu z jednego z rachunków bankowych uniemożliwia dokonanie analizy jej kondycji finansowej oraz możliwości płatniczych w oparciu o przedstawione dokumenty, a także przedłożyła brakujący wyciąg z saldem 65 zł. Złożyła również deklaracje VAT-7 za maj i czerwiec 2013 r. uzasadniając, że obecnie przychody ze sprzedaży usług są niewielkie - w czerwcu wyniosły jedynie 10.770 zł. Podtrzymała twierdzenie, że nie posiada środków - oszczędności ani realnego majątku, pozwalających na uregulowanie wpisu od skargi w niniejszej sprawie, jak też w innych sprawach wszczętych jej skargami. W ocenie skarżącej nie bez znaczenia dla rozpatrzenia niniejszej sprawy jest fakt, że znalazła się ona w dramatycznej sytuacji finansowej bez swojej winy, na skutek decyzji organów państwowych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w zaskarżonym postanowieniu, uznając że Spółka nie spełnia przesłanki z art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270, dalej p.p.s.a.) wskazał, że ze złożonych przez skarżącą dokumentów wynika, że do końca 2012 r. prowadziła ona działalność gospodarczą o dużych rozmiarach - jej przychody netto ze sprzedaży wyniosły za 2012 r. 209.445.238,25 zł, a środki pieniężne w kasie i na rachunkach wynosiły 2.312.592,45 zł. Już te okoliczności wskazują, że brak jest racjonalnego uzasadnienia dla przerzucania na ogól podatników kosztów postępowania związanych z udziałem w nim skarżącej. Na dzień złożenia wniosku o stwierdzenie i zwrot nadpłaty skarżąca dysponowała środkami finansowymi mogącymi stanowić chociażby źródło oszczędności na poczet przyszłych kosztów sądowych. Jak dalej wywodził WSA na ocenę sytuacji majątkowej Spółki nie ma natomiast wpływu końcowy wynik finansowy, który zamknął rok 2012 r. stratą na poziomie ponad 4 mln zł. W przypadku przedsiębiorców miarodajną dla oceny zdolności płatniczych podmiotu nie jest kategoria "dochodu", lecz "przychodu", gdyż istnieją legalne instrumenty podatkowe pozwalające na równoważenie kosztów i przychodów tak, by w końcowym rozliczeniu minimalizować bądź eliminować obciążenia podatkowe, a strata jest wyłącznie wynikiem bilansowym i nie stanowi automatycznie o braku środków finansowych. W kontekście powyższego WSA podkreślił, że skarżąca, jako podmiot gospodarczy prowadzący działalność gospodarczą, planując wydatki w ramach tej działalności powinna uwzględnić także potrzebę gromadzenia środków na koszty związane z udziałem w ewentualnych postępowaniach sądowych i liczyć się z koniecznością ponoszenia kosztów na ten cel. Zdaniem WSA nie bez znaczenia jest również fakt, że mimo trudnej sytuacji finansowej, na którą się powołuje, skarżąca w dalszym ciągu prowadzi działalność gospodarczą. Nie jest to wprawdzie działalność o tak znacznych rozmiarach jak w latach poprzednich, niemiej jednak okoliczności te nie skłoniły jej do zakończenia działalności. Na powyższe postanowienie Spółka wniosła zażalenie zarzucając naruszenie art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a. poprzez błędną ocenę dołączonych do wniosku dokumentów, co w połączeniu z brakiem należytej analizy sytuacji finansowej i faktycznej Spółki, doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a dotyczących: błędnego przyjęcia, że skarżąca miała i ma możliwość uzyskania środków celem pokrycia kosztów związanych z udziałem w sprawie; bezzasadnego uznania, iż skarżąca dysponuje środkami które może poznaczyć na uiszczenia wpisu w przedmiotowej sprawie; bezzasadnego uznania, iż sama wysokość środków trwałych Spółki w oderwaniu od sytuacji finansowej jak i sytuacji gospodarczej i prawnej branży w której prowadzi działalność gospodarczą, wystarcza do przyjęcia że może ona ponieść koszty sądowe; błędnego przyjęcia, że odmowa przyznania zwolnienia od kosztów nie pozbawi skarżącej prawa do sądu. Uzasadniając zażalenie Spółka wywiodła, że Minister Finansów prowadzi szereg postępowań o cofnięcie skarżącej zezwoleń na prowadzenie salonów gier oraz kasyna gry na automatach. Mimo, iż decyzje o ich cofnięciu nie stały się ostateczne, jak i nie nadano im rygoru natychmiastowej wykonalności, urzędnicy odmówili opieczętowania druków raportów dziennych/miesięcznych wpłat, wypłat i rezultatów gier. Skarżąca zwróciła też uwagę na wzrost stawki podatku od gier, wskutek którego jej działalność stała się nieopłacalna. Podkreśliła, że nową stawkę wprowadzono z naruszeniem wymaganych procedur notyfikacyjnych. Skarżąca wskazała, iż poniosła ogromne nakłady na inwestycje w pomieszczenia salonów gier, które wynajmowała od kontrahentów. Nakładów tych nie da się odsprzedać, zaś posiadane automaty są bezwartościowe. Próby ich spieniężenia nie przyniosły rezultatu. Skarżąca podkreśliła, że prowadzona przez nią działalność nie jest "znacznych rozmiarów". Jakkolwiek w latach poprzednich osiągała ona spore przychody, to jednak wskutek zwiększenia podatku od gier działalność ta przynosiła straty. Obecnie przychody ze sprzedaży usług na automatach od kilku miesięcy są równe zero.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6116 Podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata skarbowa oraz inne podatki i opłaty
Inne orzeczenia z hasłem:
Koszty sądowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej