Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Płusa po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia B.B. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 24 lipca 2014 r., sygn. akt I SAB/Lu 13/13 o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do usunięcia braków zażalenia w sprawie ze skargi B.B. na przewlekłość Wójta Gminy W. w przedmiocie sprawy [...] postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym zarządzeniem z dnia 24 lipca 2014 r. sygn. akt I SAB/Lu 13/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie pozostawił bez rozpoznania wniosek B.B. (dalej jako "Skarżący") o przywrócenie terminu do usunięcia braków zażalenia.
Przedstawiając w uzasadnieniu zarządzenia stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału I Skarżący wezwany został do złożenia odpisu wniosku o przywrócenie terminu do usunięcia braków zażalenia z dnia 22 kwietnia 2014 r. w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Wezwanie zostało skutecznie doręczone Skarżącemu w dniu 20 czerwca 2014 r., lecz Skarżący nie złożył wymaganego odpisu wniosku.
Sąd pierwszej instancji wskazując na treść art. 47 § 1 i art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", podniósł, że na podstawie zarządzenia z dnia 29 maja 2014 r. Skarżący został wezwany do złożenia odpisu wniosku o przywrócenie terminu do usunięcia braków zażalenia. W zakreślonym terminie Skarżący nie wypełnił nałożonego na niego obowiązku, wobec powyższego w sytuacji nie uzupełnienia braków przedmiotowego pisma Sąd zarządzeniem pozostawił je bez rozpoznania.
W złożonym zażaleniu Skarżący wniósł uchylenie zarządzenia, gdyż w powyższej sprawie kilkakrotnie przesyłano pisma, a brak jest informacji, kiedy otrzymał przesyłkę. Pokwitowanie odbioru jest w jednym egzemplarzu i zwracane jest do Sądu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 47 § 1 P.p.s.a., do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych. Celem ww. przepisów jest umożliwienie innym stronom postępowania ustosunkowanie się do wniesionego pisma procesowego i obronę swych praw. Z art. 49 § 1 P.p.s.a. wynika, że jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej.
W niniejszej sprawie Skarżący został wezwany m.in. do nadesłania odpisu wniosku, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, jednak nie uczynił temu zadość.
Bez wątpienia nienadesłanie odpisu wniosku stanowi istotny brak, który uzasadniał wezwanie Skarżącego na podstawie art. 49 § 1 P.p.s.a. do jego uzupełnienia. Skoro Skarżący nie uzupełnił we wskazanym terminie ww. braku, do czego został prawidłowo wezwany, to zasadnie Sąd pierwszej instancji pozostawił bez rozpoznania jego wniosek.
Należy wskazać, że w uchwale z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. akt I OPS 13/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że "niedołączenie przez Skarżącego wymaganej liczby odpisów skargi i odpisów załączników, zgodnie z art. 47 § 1 P.p.s.a., jest brakiem formalnym skargi, o którym mowa w art. 49 § 1 w związku z art. 57 § 1 P.p.s.a., uniemożliwiającym nadanie skardze prawidłowego biegu, który nie może być usunięty przez sporządzenie odpisów skargi przez sąd."
Zaskarżone zarządzenie jest zgodne z prawem. Skarżącemu, stosownie do treści art. 49 § 1 P.p.s.a. umożliwiono uzupełnienie braków wniosku, z czego jednak nie skorzystał. W konsekwencji obarczają go procesowe skutki zaniedbania, jakiego się dopuścił.
Odnosząc się do podnoszonego przez Skarżącego zarzutu, że brak jest informacji, kiedy Skarżący otrzymał przesyłkę, należy wskazać, że na obecnym etapie postępowania jest on bezzasadny. Bowiem Sąd pierwszej instancji nie badał zarzutów podniesionych we wniosku o przywrócenie terminu, ani w piśmie wniesionym osobiście w dniu 22 kwietnia 2014 r.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 i art. 198 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji