Zażalenie na postanowienie WSA w Olsztynie w sprawie ze skargi A.D. i P.D. na dwie decyzje Burmistrza Miasta I. , o tym samym numerze: [...] w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości na 2012 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia del. WSA Bartosz Wojciechowski po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia A.D. i P.D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 21 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Ol 403/12 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 20 listopada 2012 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi A.D. i P.D. na dwie decyzje Burmistrza Miasta I. z dnia 4 czerwca 2012 r., o tym samym numerze: [...] w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości na 2012 r. postanawia: oddalić zażalenie. 3

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie zażalenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta
Uzasadnienie

A. i P. D. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzje Burmistrza Miasta I. z 4 czerwca 2012 r. w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości na 2012 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowieniem z 12 października 2012 r. (sygn. akt I SA/Ol 403/12) odrzucił skargę, przyjmując, że skarżący nie wyczerpali przysługującego im administracyjnego toku instancji. Sąd zwrócił uwagę, że strony mogły skutecznie wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego dopiero na orzeczenie wydane przez organ drugiej instancji.

Postanowieniem z 20 listopada 2012 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił skargę kasacyjną A. i P. D. od wymienionego wyżej postanowienia z 12 października 2012 r. W motywach postanowienia Sąd wskazał, że skarga kasacyjna została podpisana przez samych skarżących, mimo że przepisy przewidują w takim wypadku przymus adwokacki.

W dniu 9 grudnia 2010 r. przesłano drogą elektroniczną, a następnie 14 grudnia złożono w biurze podawczym Sądu, zażalenie podatników na wymienione wyżej postanowienie odrzucające skargę kasacyjną.

Postanowieniem z 21 grudnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił zażalenie A.D. i P.D. na postanowienie z 20 listopada 2012 r. W motywach rozstrzygnięcia przytoczył przepisy i powtórzył argumentację potwierdzające konieczność sporządzenia zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika. Skoro zaś skarżący nie zachowali tego formalnego wymogu, sąd zobowiązany był wydać postanowienie o odrzuceniu wniesionego przez nich osobiście zażalenia.

W odpowiedzi na to ostatnie postanowienie skarżący złożyli 20 stycznia 2013 r. drogą elektroniczną, a cztery dni później w biurze podawczym Sądu pierwszej instancji, pismo, z którego można było wysnuć wniosek, że kwestionują wspomniane postanowienie Sądu. Wezwani do uzupełnienia braków pisma potwierdzili, że składają zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 21 grudnia 2012 r. (w treści pisma pomyłkowo wskazano datę 27 grudnia), bez przytoczenia jakichkolwiek zarzutów przeciwko temu postanowieniu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie przypomnieć należy - na co słusznie zwraca uwagę sąd pierwszej instancji - że strona postępowania sądowoadministracyjnego nie może samodzielnie sporządzić zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Uprawnionymi do tego są wyłącznie podmioty wymienione w art. 194 § 4 oraz art. 175 § 2-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270; dalej "p.p.s.a."). Są to przede wszystkim adwokaci, radcy prawni oraz (z uwagi na przedmiot skargi w niniejszej sprawie) również doradcy podatkowi. Wymóg, o którym mowa, zwany przymusem adwokackim, ma na celu zapewnienie skardze kasacyjnej odpowiedniego poziomu merytorycznego i formalnego, i nie może być pominięty.

Zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej, sporządzone przez osobę spoza kręgu osób wymienionych w art. 194 § 4 oraz art. 175 § 2-3 p.p.s.a., dotknięte jest nieusuwalnym brakiem powodującym jego odrzucenie na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.

W niniejszej sprawie nie ma wątpliwości co do tego, że skarżący zostali wyczerpująco pouczeni o sposobie wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 20 listopada 2012 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Mimo, że mieli wiedzę o przymusie adwokackim, osobiście sporządzili i wnieśli środek zaskarżenia. W tej sytuacji zażalenie na wspomniane postanowienie Sądu, jako sporządzone przez osoby nieuprawnione, podlega odrzuceniu. Trafnie więc postąpił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucając to wadliwe zażalenie, postanowieniem z 21 grudnia 2012 r. Zażalenie wniesione na to ostatnie rozstrzygnięcie okazało się zatem bezzasadne.

Uwzględniając powyższe okoliczności, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1-2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie zażalenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta