Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA : Bogusław Dauter (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 248/09 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 31 października 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podatku od spadków i darowizn postanawia: oddalić zażalenie
1. Postanowieniem z 30 kwietnia 2009 r., III SA/Wa 248/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił J. G. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 31 października 2008 r., nr [...], w przedmiocie ustalenia podatku od spadków i darowizn.
2. Uzasadniając rozstrzygnięcie sąd pierwszej instancji wskazał, że pismem z 30 grudnia 2008 r. radca prawny C. S. pełnomocnik J. G., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 31 października 2008 r. (doręczoną 7 listopada 2008 r.) wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazał, iż skarżąca "ma poważnienie chorego męża na raka i była nie uchwytna dla podjęcia decyzji co do wniesienia skargi, stąd wystąpiło opóźnienie".
3. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie powołując się na treść art. 85 § 1, art. 86 § 1 oraz art. 87 § 1, § 2 i § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) wskazał, że przywrócenie terminu jest możliwe w sytuacji, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W ocenie sądu o braku winy można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku było niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, tj. że strona nie mogła tej przeszkody usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku, a przy tym powstała ona w czasie biegu terminu do dokonania czynności procesowej i trwała aż do wystąpienia z wnioskiem o jego przywrócenie.
Sąd zauważył, że pełnomocnik skarżącej uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wskazał, że skarżąca "ma poważnienie chorego męża na raka i była nie uchwytna dla podjęcia decyzji co do wniesienia skargi, stąd wystąpiło opóźnienie". Na poparcie swoich twierdzeń nie przedstawił żadnych dowodów, które mogłyby uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminowi do złożenia skargi. Ponadto jak wynikało z akt sprawy nadesłanych przez organ wraz z odpowiedzią na skargę - skarżąca w postępowaniu podatkowym przez cały czas reprezentowana była przez pełnomocnika radcę prawnego C. S.. Jemu też została doręczona decyzja z 31 października 2008 r. Zgodnie z treścią pełnomocnictwa z 27 grudnia 2007 r. był on upoważniony do reprezentowania skarżącej przed sądami, a zatem także przed sądami administracyjnymi. Podkreślenia w ocenie sądu wymagało, że niezłożenie wraz ze skargą pełnomocnictwa stanowi brak formalny, który może zostać uzupełniony po wezwaniu sądu. Natomiast w sprawie ustalenia zobowiązania w podatku od spadków i darowizn wpis sądowy od skargi jest wpisem stosunkowym, czyli uiszczanym na wezwanie sądu.
W ocenie sądu nie było przeszkód do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez pełnomocnika skarżącej. Profesjonalny pełnomocnik ma obowiązek działania w imieniu i na rzecz mocodawcy z równą starannością jakby działał na własną rzecz. Powinien zatem dopilnować, aby czynność procesowa została dokonana w terminie. W ocenie wojewódzkiego sądu administracyjnego pełnomocnik skarżącej nie wykazał braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.