Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA : Edyta Anyżewska po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia E. L., J. L., Ja. L. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Gl 557/07 w zakresie wpisu od zażalenia w sprawie ze skargi E. L., J. L., Ja. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 28 maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązanie pieniężnego postanawia: oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 23 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Gl 557/07, Przewodniczący Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wezwał E., J. i Ja. L. do solidarnego uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia w kwocie 100 zł, w terminie siedmiu dni od daty doręczenia zarządzenia, pod rygorem odrzucenia zażalenia.
Podstawę zarządzenia stanowiły art. 214 § 2 w zw. z art. 220 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002r. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej P.p.s.a. oraz § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193 ze zm.).
W zażaleniu strona domagała się wyeliminowania z obiegu w/w zarządzenia twierdząc, że Sąd nie ma podstaw do żądania od niej opłaty sądowej i wyrażając swoje niezadowolenie z przebiegu postępowania w sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przedmiotem obecnie rozpoznawanego zażalenia jest zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Sądu pierwszej instancji, którym wezwano skarżących do uiszczenia wpisu od zażalenia (z dnia 15 grudnia 2008 r.) na postanowienie tego Sądu z dnia 1 grudnia 2008 r., odrzucające zażalenie strony z powodu jego niedopuszczalności.
Zażalenie z dnia 15 grudnia 2008 r. na ostatnio wymienione postanowienie nie jest wyjątkiem, o którym mowa w art. 220 § 4 P.p.s.a. Na mocy tego przepisu zażalenie na pozostawienie pisma bez rozpoznania z powodu nieuiszczenia opłaty, tak jak i zażalenie na postanowienie o odrzuceniu z tego powodu środków prawnych wymienionych w art. 220 § 3 P.p.s.a. (a więc i zażalenia), jest wolne od wpisu.
Wobec tego wspomniane zażalenie strony objęte jest wpisem stałym na podstawie art. 230 § 1 i § 2 w zw. z § 2 ust. 1 pkt 7 w/w rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. Z przywołanych ostatnio przepisów wynika, że od pisma wszczynającego postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji (art. 230 § 1), którym jest m.in. zażalenie (art. 230 § 2), pobiera się wpis stały w wysokości 100 zł (§ 2 ust. 1 pkt 7 w/w rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r.).
W tym niebudzącym wątpliwości stanie prawnym, stosownie do art. 220 § 1 i § 3 P.p.s.a., a także art. 214 § 2 tej ustawy (jako, że zażalenie wnoszą dwie osoby) Przewodniczący Wydziału miał obowiązek wezwać stronę do solidarnego opłacenia zażalenia z dnia 15 grudnia 2008 r., w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem jego odrzucenia, co też uczynił, postępując zgodnie z dyspozycją w/w przepisów.
Zgodnie bowiem z przywołaną regulacją Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania (§ 1). Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd (§ 3). Pismo wnoszone przez kilka osób, których uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne, podlega jednej opłacie (art. 214 § 2 zdanie pierwsze).