Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Maciej Jaśniewicz po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia I. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 marca 2018 r., sygn. akt I SA/Go 81/18 w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi I. J. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 11 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 13 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Gd 81/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w sprawie z wniosku I. J. odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 11 grudnia 2017 r. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że ww. postanowienie zostało doręczone w dniu 15 grudnia 2017 r. W dniu 18 stycznia 2018r. skarżąca wniosła skargę, w której wniosła m.in. o przywrócenie terminu do jej złożenia, jeżeli temu terminowi uchybiła, wskazując, że oczekiwała na rozpoznanie jej wniosku o przyznanie pełnomocnika z urzędu, ale się nie doczekała. Zarządzeniem z dnia 19 lutego 2018 r. wezwano skarżącą do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, poprzez wskazanie oraz uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu oraz wykazanie, że skarżąca wystąpiła do tutejszego Sądu z wnioskiem o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżąca wyjaśniła, że w dniu 19 grudnia 2017 r. złożyła wniosek do Naczelnika Urzędu Skarbowego w N. o przyznanie jej adwokata z urzędu. Zaznaczyła, że na wniosek ten nie otrzymała odpowiedzi. Do ww. pisma skarżąca załączyła wniosek skierowany do Naczelnika Urzędu Skarbowego w N., w którym wskazała znak sprawy 0805-SKK [...] i na którym widnieje data wpływu do organu 19 grudnia 2017 r. WSA uznał, że okoliczność ta nie stanowi wystarczającej podstawy do przywrócenia terminu. Wyjaśniono, że sprawy zawierające oznaczone "0805-SKK..." dotyczą postępowań karnych skarbowych, co nie jest przedmiotem skargi. Tym samym trudno przyjąć, że wniosek skarżącej z dnia 19 grudnia 2017 r. został złożony w postępowaniu zakończonym zaskarżonym postanowieniem. Ponadto skarżąca w postanowieniu z dnia 11 grudnia 2017 r. została pouczona przez organ o sposobie i trybie jego zaskarżenia. Pomoc profesjonalnego pełnomocnika w ocenie Sądu nie była niezbędna do zainicjowania postępowania przed sądem administracyjnym. Mając na uwadze powyższe okoliczności WSA w Gorzowie Wielkopolskim na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., zwana dalej: "p.p.s.a.") odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżąca wniosła o jego uchylenie i rozpoznanie odwołania. Wskazała, że pominięto fakt, iż nie posiada środków do wynajęcia prawnika oraz nierozpoznanie wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Mając na uwadze treść zażalenia na wstępie należy podkreślić, iż na obecnym etapie postępowania przedmiotem oceny Naczelnego Sądu Administracyjnego jest zasadność odmowy przywrócenia terminu do złożenia skargi. Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a. Sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona bez swojej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym. Przepis art. 87 § 2 p.p.s.a. stanowi, iż w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego rozstrzygnięcie Sądu I instancji co do stwierdzenia, iż w sprawie nie zaistniały okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu było prawidłowe. Wskazać należy, że brak winy powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy jego uchybienie nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy największym w danych warunkach wysiłku. Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zalicza się m.in.: stany nadzwyczajne, takie jak problemy komunikacyjne, klęski żywiołowe (powódź, pożar), nagłą chorobę strony lub jej pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą. Prawidłowo w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego Sąd I instancji uznał, że skarżąca nie wskazała żadnej przeszkody, z powodu której nie mogła wnieść skargi w terminie. W zażaleniu nie podważono skutecznie oceny dokonanej przez WSA. Zatem w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny nie mógł wydać innego rozstrzygnięcia jak tylko odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Wobec powyższego w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego rozstrzygnięcie Sądu I instancji co do stwierdzenia, iż w sprawie nie zaistniały okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu było prawidłowe. Z tych względów na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w postanowieniu.