Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia del. WSA : Sławomir Presnarowicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia B.T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 23 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Op 299/10 odmawiające przyznana prawa pomocy w sprawie ze skargi B. T. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 20 kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia na postanowienie odmawiające wstrzymania postępowania egzekucyjnego postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2010 r., sygn. akt l SA/Op 299/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, zwany dalej WSA, odmówił B. T. przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 20 kwietnia 2010 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia na postanowienie odmawiające wstrzymania postępowania egzekucyjnego. Podstawą prawną powyższego orzeczenia WSA był art. 245 oraz art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm. ), określanej dalej, jako p.p.s.a.
Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynikało, że w skardze na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 20 kwietnia 2010 r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia na postanowienie odmawiające wstrzymania postępowania egzekucyjnego, B. T. (dalej jako: skarżący) wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wniosku na druku PPF skarżący stwierdził, iż jego sytuacja materialna nie pozwala na poniesienie kosztów sądowych związanych z prowadzeniem sprawy. Według skarżącego dochody rodziny (z żoną i synem) wynoszą 5.199,50 zł brutto. Znaczna część budżetu rodziny skarżącego przeznaczana jest na spłatę kredytu mieszkaniowego (około 700 - 800 zł miesięcznie) oraz na wydatki związane z podstawową pielęgnacją niemowlęcia (około 800 zł miesięcznie). Pozostała część dochodów przeznaczana jest na wydatki związane z utrzymaniem mieszkania (opłaty za energię elektryczną, gaz, czynsz) w łącznej kwocie 720 zł oraz wydatki na wyżywienie, środki czystości, itp. w kwocie 800 zł. Dodatkowo skarżący ponosi koszty związane z eksploatacją samochodu - około 400 zł oraz spłaty pożyczki 130 zł. Jako składniki swojego majątku skarżący wymienił nieruchomość - mieszkanie o powierzchni 38 m2 oraz samochód Skoda Felicja z 1996 r.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia odmawiającego przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, WSA między innymi zauważał, że źródłem dochodu trzyosobowej rodziny skarżącego są dochody ze stosunku pracy w wysokości 5.199,50 zł miesięcznie (około 3.327 zł netto). Negatywną przesłankę do przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych stanowi fakt posiadania przez rodzinę skarżącego stałych źródeł dochodów w kwocie, znacznie przekraczającej wymagane w sprawie niniejszej koszty sądowe. Ponadto Sąd stwierdził, że nie można uznać za wiarygodne wskazane w oświadczeniu miesięczne wydatki rodziny, wynoszące łącznie kwotę 3.650 zł, bowiem przekraczają one wykazany dochód. Wskazując wysokość ponoszonych wydatków na wyżywienie, koszty związane z pielęgnacją małego dziecka, czy koszty eksploatacji samochodu, skarżący ograniczył się jedynie do złożenia oświadczenia, nie przedstawiając na poparcie swoich twierdzeń żadnych dokumentów w postaci stosownych rachunków, co zdaniem Sądu nie pozwala na ocenę rzeczywistych możliwości płatniczych skarżącego i argumenty te nie mogą mieć wpływu na ocenę jego stanu majątkowego. To na wnioskującym spoczywa bowiem obowiązek udokumentowania i wykazania braku możliwości pokrycia kosztów postępowania. W tej sytuacji Sąd uznał, iż skarżący, ograniczając swe wydatki do granic utrzymania koniecznego, jest w stanie wygenerować środki pozwalające na poniesienie należnego od skargi wpisu.