Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA : Bogusław Dauter (spr.) po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia C. w Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1234/08 oddalające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi C. w Z. na indywidualna interpretację Burmistrza Miasta Z. z dnia 11 lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie
1. Postanowieniem z 10 lipca 2009 r., I SA/Kr 1234/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek C. w Z. (dalej: strona) o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 12 marca 2009 r. oddalającego skargę strony na indywidualną interpretację Burmistrza Miasta Z. z 11 lutego 2008 r., nr [...], w przedmiocie podatku od nieruchomości.
2. W uzasadnieniu sąd pierwszej instancji wskazał, że 15 czerwca 2009r. pełnomocnik strony skierował do sądu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wraz z samą skargą kasacyjną. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że termin do wniesienia skargi kasacyjnej upływał wprawdzie 12 czerwca 2009 r., jednakże dzień ten został ustanowiony w zakładzie pracy strony skarżącej jako wolny od pracy w zamian za 15 sierpnia 2009 r., co zostało udokumentowane kopią decyzji Dyrektora Naczelnego C. z 28 maja 2009 r. w sprawie wyznaczenia dnia wolnego od pracy. Jednocześnie sam pełnomocnik od 6 czerwca 2009r. do 13 czerwca 2009r. przebywał za granicą i na tę okoliczność przedstawił kopię internetowej rezerwacji na bilet lotniczy.
Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie sąd powołując się na treść art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), wskazał, że przedstawione przez pełnomocnika okoliczności nie uprawdopodabniają braku winy w uchybieniu terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej. Pełnomocnik nie wykazał bowiem, że strona i on osobiście dołożyli należytej staranności, aby skutecznie i w ustawowym terminie dopełnić wymaganych czynności. Wskazane we wniosku okoliczności są związane czasowo z samym końcem biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Tymczasem odpis orzeczenia z uzasadnieniem został doręczony stronie skarżącej 12 maja 2009 r. Już zatem w połowie maja powinien on być świadoma upływu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie w dniu 12 czerwca 2009r.
Podkreślono przy tym, że przywołane w uzasadnieniu wniosku okoliczności nie mają charakteru wyjątkowego i nieprzewidywalnego. Z dołączonej do wniosku kopii rezerwacji wynikało, że została ona dokonana najpóźniej w dniu 16 maja 2009r. (na ten dzień datowana jest wygenerowana automatycznie odpowiedź z centrum rezerwacji), natomiast informacja o 12 czerwca 2009 r. jako dniu wolnym od pracy powinna być znana pracownikom strony skarżącej na długo przed 12 czerwca 2009r., skoro decyzja w tej sprawie została podjęta 28 maja 2009 r. Trudno również zdaniem sądu pierwszej instancji przypuszczać, że informacja o wolnym od pracy dniu nie była znana pełnomocnikowi strony skarżącej. Wszystkie te okoliczności wskazywały jednoznacznie, że daleko przed upływem terminu do wniesienia skargi kasacyjnej po stronie skarżącego jak również pełnomocnika powinna być świadomość o okolicznościach (święto Bożego Ciała, dzień wolny od pracy), które będą miały wpływ na bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Jako oczywiste przyjęto, że przy dochowaniu należytej staranności i podjęcia zawczasu odpowiednich działań możliwe było zachowanie ustawowego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.