Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Bogdan Lubiński po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 21 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 248/12 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 21 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 21 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 248/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 21 grudnia 2011 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązana w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r.
Odmawiając przywrócenia terminu do wniesienia skargi Sąd miał na uwadze, że autorka wniosku o przywrócenie terminu nie uprawdopodobniła, że uchybienie terminowi nastąpiło w sposób niezawiniony. W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik podatnika oświadczyła, że korespondencja zawierająca skargę została wysłana na adres sądu na skutek omyłki będącej następstwem błędnie zaadresowanej koperty. Przyczyną powyższej omyłki był zły stan zdrowia, który wymagał przyjmowania leków, które powodowały zaburzenia koncentracji i uwagi oraz spowalniały procesy myślowe.
W ocenie Sądu powyższe okoliczności nie uzasadniają przywrócenia terminu bowiem pełnomocnik nie wykazała, że jej choroba była nagła i uniemożliwiała jej prawidłowe zaadresowanie przesyłki bądź wyręczenie się inną osobą przy dokonywaniu tej czynności. Załączone do wniosku (i uzupełnienia) zaświadczenia lekarskie świadczą o tym, że pełnomocnik pozostawała pod opieką lekarza. Miała zatem, a w każdym razie powinna mieć świadomość, że leki które przyjmuje osłabiają jej koncentrację, a w konsekwencji na możliwość prawidłowego wykonywania obowiązków pełnomocnika. Pomimo przyjmowania leków od dnia 22 stycznia 2012 r. i nasilenia ich działania pomiędzy dniem 25 a 28 stycznia 2012 r., z zaświadczenia lekarskiego wynika, że pełnomocnik była niezdolna do pracy dopiero od dnia 31 stycznia 2012 r.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik strony wskazała, że brak winy w uchybieniu terminu występuje w przypadku choroby. I to takiej, jak ta która tłoczyła jej organizm już od dnia 22-23 stycznia 2012 r. i, którą chciała przezwyciężyć sama przyjmując na własną rękę leki przeciwbólowe, a która to choroba i tak zakończyła się wizytą lekarską i stosunkowo długim zwolnieniem. Apogeum choroba osiągnęła dnia 30 stycznia 2012 r., ale obowiązki zawodowe związane z reprezentowaniem klienta przed Sądem Rejonowym w Zgierzu nie pozwoliły pełnomocnikowi na wizytę lekarską, jednak dnia 31 stycznia jej organizm definitywnie odmówił posłuszeństwa, a przeszywający ból kręgosłupa w końcu ją pokonał.
Wskazała, że o tym, iż dochowała należytej staranności w prowadzeniu przedmiotowej sprawy świadczy fakt nadania skargi w terminie oraz prawidłowe zaadresowanie samego dokumentu. W dniu składania skargi jej kłopoty zdrowotne nasiliły się znacznie, a objawiały się one w szczególności zwolnieniem metabolizmu, zaburzeniami zachowania oraz koncentracji i pamięci. Objawy te potwierdzone zostały podczas wizyty u lekarza rodzinnego wpisanego na listę lekarzy sądowych, który skierował ją na przymusowe zwolnienie lekarskie z koniecznością pozostawania w łóżku i wystawił na jej prośbę załączone do wniosku zaświadczenia o stanie zdrowia i długości oraz nasileniu, rozwoju i trwaniu stanu chorobowego w organizmie przed i bezpośrednio w dniu złożenia przedmiotowej skargi.