Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia del. WSA Bartosz Wojciechowski po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia W. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Bk 117/12 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 8 marca 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 19 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Bk 117/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odmówił W. W. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wydanego w tej sprawie wyroku z 27 czerwca 2012 r.
Jak wynika z treści złożonego 3 grudnia 2012 r. rozpatrywanego wniosku, informację o wydaniu wyroku skarżący uzyskał dopiero 28 listopada 2012 r. w trakcie wizyty w Urzędzie Skarbowym w S. Tymczasem 9 czerwca 2012 r., przed rozprawą, po zamknięciu, wydany został wspomniany wyżej wyrok, [W.W.] zwrócił się do sądu z prośbą o zmianę terminu rozprawy. Prośba ta nie została rozpatrzona do dnia dzisiejszego.
Zdaniem Sądu pierwszej instancji wniosek strony nie zasługiwał na uwzględnienie, ponieważ skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności, wskazujących na brak jego winy w uchybieniu przedmiotowego terminu. Okoliczności takiej nie stanowiło przeprowadzenie rozprawy, mimo wniosku strony o jej odroczenie. Jak zauważył Sąd, fakt niestawiennictwa na rozprawie nie wstrzymał rozpoznania sprawy, o czym strona została powiadomiona przy zawiadomieniu o terminie rozprawy.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący, wnosząc o jego uchylenie, zwrócił uwagę, że Sąd nie odpowiedział na wniosek o zmianę terminu rozprawy. Tymczasem żądanie zmiany tego terminu było spowodowane ważnymi sprawami zawodowymi, jak i prywatnymi. Sąd pierwszej instancji nie badał, choć powinien dla dobra postępowania i wyeliminowania wadliwych decyzji z obrotu prawnego, intencji skarżącego co do zmiany wspomnianego terminu. Skarżący wskazał jednocześnie, że nie składał wcześniej wniosku o przywrócenie terminu, ponieważ, z uwagi na długi czas rozpatrywania spraw przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, oczekiwała na pismo wyjaśniające, czy też wskazujące, nowy termin rozprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270; dalej "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Oprócz złożenia wniosku w tej kwestii, warunkiem przywrócenia uchybionego terminu jest również zachowanie siedmiodniowego terminu liczonego od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a także uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak jej winy.
Sposób rozumienia pojęcia "brak winy w uchybieniu terminu" w praktyce nie budzi wątpliwości. W orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona (lub jej pełnomocnik) nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. wyrok NSA z 28 czerwca 2007 r., II OSK 479/07, LEX nr 344095). Brak winy w uchybieniu terminu podlega ocenie z uwzględnieniem obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy.