Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jan Grzęda po rozpoznaniu w dniu 18 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej sprawy z zażalenia A. W. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 5 lutego 2018 r. sygn. akt I SA/Wr 2479/14 w sprawie ze skargi A. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 19 września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów wniesionych w sprawach prowadzenia egzekucji administracyjnej postanawia: odrzucić zażalenie.
Zarządzeniem z 5 lutego 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu pozostawił bez rozpoznania wniosek A. W. z 15 listopada 2017 r. o przywrócenie terminu do złożenia odpisu zażalenia.
W swoim zarządzeniu WSA we Wrocławiu wskazał, że zarządzeniem z 11 grudnia 2017 r. wezwano pełnomocnika strony do uzupełnienia braków formalnych ww. wniosku poprzez dokonanie czynności, której strona nie dokonała w terminie, tj. złożenie podpisanego odpisu zażalenia. W odpowiedzi na powyższe, pełnomocnik strony wniósł zamiast odpisu zażalenia, jego kserokopię.
Z tych względów, na podstawie art. 49 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) - zwanej dalej "P.p.s.a." Sąd pozostawił wniosek o przywrócenie terminu bez rozpoznania.
W zażaleniu na powyższe zarządzenie pełnomocnik skarżącej podniósł, że wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku nie wyjaśniało wymogów jakie powinien spełniać odpis dokumentu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie należało odrzucić bowiem zostało wniesione po terminie.
Stosownie do art. 73 § 1 P.p.s.a. w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65 - 72 P.p.s.a., pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia określonego w § 2. Zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminie siedmiu dni od dnia pozostawienia zawiadomienia, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe. Stosownie do § 3 tego artykułu w przypadku niepodjęcia pisma w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy. Zgodnie zaś z § 4 doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1.
Z treści art. 73 § 1 i § 4 P.p.s.a. wynika zatem, że doręczenie w tym trybie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia czternastodniowego terminu, liczonego od dnia pierwszej nieudanej próby doręczenia, o której adresat dowiaduje się ze stosownego zawiadomienia tj. awizo. Od daty na zawiadomieniu należy liczyć czternastodniowy termin do przyjęcia fikcji prawnej doręczenia pisma. Fikcja ta polega na przyjęciu za udowodniony fakt prawotwórczy, że adresat przesyłki zapoznał się z jej treścią ostatniego dnia tego terminu, a zatem z tą datą wiążą się również odpowiednie skutki procesowe.
W niniejszej sprawie przesyłka zawierająca zarządzenie z 5 lutego 2018 r., została nadana 12 lutego 2018 r. i awizowana po raz pierwszy 15 lutego 2018 r. Pełnomocnik Skarżącej odebrał przesyłkę w urzędzie pocztowym 2 marca 2018 r.