Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Stanisław Bogucki po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia B. I. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 kwietnia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 1034/06 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania decyzji w sprawie ze skargi B. I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 16 maja 2006 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości łącznego zobowiązania pieniężnego za rok 2006 postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 1034/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu - po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi B. I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 16 maja 2006 r., nr [...], w przedmiocie ustalenia wysokości łącznego zobowiązania pieniężnego za 2006 r. - odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Jako podstawę rozstrzygnięcia powołano art. 61 § 3 i 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; w skrócie: P.p.s.a.).
Uzasadniając postanowienie Sąd I instancji podał, że wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji nie zawierał żadnych okoliczności uprawdopodobniających możliwość wyrządzenia niepowetowanej szkody na skutek wykonania decyzji, a brak uzasadnienia wniosku uniemożliwia jego merytoryczną ocenę. Na marginesie Sąd wskazał, że sprawa dotyczy wymiaru podatku, a więc świadczenia pieniężnego, które ze swej natury jest odwracalne. Stąd nawet w przypadku ewentualnego uwzględnienia skargi i uchylenia zaskarżonej decyzji skarżący nie poniesie szkody, albowiem wówczas nastąpi zwrot należności wraz z odsetkami.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący - powołując się na art. 194 § 1 pkt 5 w związku z art. 195 § 2 P.p.s.a. - wniósł: (1) o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości, (2) o ponowne rozpoznanie skargi w kontekście nowych dowodów, (3) o zwolnienie z obowiązku uiszczenia wpisu od zażalenia. Uzasadniając zażalenie stwierdzono, że zaskarżone postanowienie jest dotknięte wadą nieważności, gdyż sentencja i uzasadnienie tegoż postanowienia dotyczą dwóch odrębnych spraw; odpowiednio sentencja sprawy o sygn. I SA/Wr 1034/06, a uzasadnienie sprawy o sygn. I SA/Wr 1184/06. Nadto skarżący podał, że nie zapadło na dzień 30 kwietnia 2007 r. żadne prawomocne orzeczenie we wniesionych przez niego sprawach w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania podatkowego za lata 2004, 2005 i 2006. Z uwagi na powyższe wniesiono o unieważnienie zaskarżonego postanowienia i o rozpoznanie sprawy na podstawie załączników.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 3 P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1 tegoż artykułu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Wykazanie przy tym okoliczności, które uprawdopodabniałyby niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków spoczywa na stronie.
Naczelny Sąd Administracyjny podziela ocenę dokonaną przez Sąd I instancji, że skarżący w żaden sposób nie uzasadnił wniosku zawartego w skardze na decyzję SKO w L. z dnia 16 maja 2006 r., nr [...]. Natomiast w zażaleniu na postanowienie z 2 kwietnia 2007 r. nie podał żadnych okoliczności, które świadczyłyby o wystąpienia przesłanek z art. 61 § 3 P.p.s.a. Załączone do zażalenia pisma również nie spełniają wymogu zawartego w omawianym przepisie, albowiem dotyczą sprawy, w której przedmiotem jest łączne zobowiązanie pieniężne za rok 2004.
Odnosząc się do zarzutu nieważności zaskarżonego postanowienia należy stwierdzić, że jest on niezasadny. Zaskarżone postanowienie z dnia 2 kwietnia 2007 r. dotyczy wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zawartego w skardze na decyzję SKO w L. z dnia 16 maja 2006 r., nr [...], co znalazło odzwierciedlenie w sentencji tego orzeczenia. W uzasadnieniu natomiast omyłkowo, o czym świadczy treść postanowienia, wskazano, że przedmiotem postanowienia jest wniosek zawarty w skardze na "decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W." Wyżej wymienioną omyłkę Naczelny Sąd Administracyjny sprostował z urzędu postanowieniem z dnia 14 listopada 2007 r., sygn. II FZ 573/07. Stąd niesłuszne jest twierdzenie strony, że uzasadnienie zaskarżonego postanowienia z dnia 2 kwietnia 2007 r. dotyczy sprawy o sygn. I SA/Wr 1184/06.
Kierując się przytoczonymi względami Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, działając w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a.