Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na postanowienie Komendanta Głównego Policji nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Jerzy Płusa po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia Z..Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lipca 2015 r. sygn. akt VIII SA/Wa 238/15 w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z.Z. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia 30 stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 3 lipca 2015 r. sygn. akt VIII SA/Wa 238/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił Z.Z. (dalej jako "Skarżący") przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z jego skargi na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia 30 stycznia 2015 r. w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.

Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego postanowienia stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że pismem z dnia 23 kwietnia 2015 r. referendarz sądowy wezwał Skarżącego do nadesłania wypełnionego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz w trybie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) - powoływanej dalej: jako "P.p.s.a." został wezwany do przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących jego sytuacji majątkowej. Z dołączonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że Skarżący posiada dom o powierzchni 110 m2, w którym zamieszkuje z nim bezrobotna córka oraz wnuczek. Skarżący wskazał, że uzyskuje dochód z tytułu emerytury w wysokości 3 300 zł brutto.

Sąd pierwszej instancji powołując się na art. 255, art. 260, art. 243 § 1 i art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a. wskazał, że sąd może zwolnić osobę z części kosztów postępowania, jeżeli wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.). Ciężar dowodu w tym przypadku spoczywa na stronie, która ubiega się o przyznanie prawa pomocy i która ma wykazać, że znajduje się ona w tej szczególnej sytuacji uprawniającej do skorzystania z prawa pomocy.

Mając na uwadze powołane regulacje prawne i wynikające z nich zasady jakimi należy kierować się rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy, a także stan faktyczny sprawy, Sąd uznał, że nie zostały spełnione przesłanki uzasadniające przyznanie Skarżącemu prawa pomocy w żądanym zakresie. Nie wykazał on bowiem, pomimo inicjatywy dowodowej ze strony Sądu, że nie posiada dostatecznych środków na poniesienie kosztów postępowania w sprawie. Sąd został zatem pozbawiony możliwości rzetelnej i wnikliwej oceny wniosku pod kątem spełnienia przesłanek uzasadniających przyznanie Skarżącemu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Dlatego odmówił Skarżącemu przyznania prawa pomocy. Dodał, że Skarżący uzyskuje stały miesięczny dochód z tytułu emerytury i to w wyższej niż średnia wysokości. Taki stan rzeczy nie uzasadnia zaś konieczności obciążania budżetu państwa kosztami postępowania. Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą sądów administracyjnych osoba fizyczna, która dysponuje jakimkolwiek miesięcznym stałym dochodem winna partycypować w kosztach postępowania. Obowiązek ich ponoszenia nie świadczy o naruszeniu prawa do sądu. Prawo to istnieje i pozwala stronie na dochodzenie jej słusznych roszczeń, a ustanowienie obowiązku ponoszenia kosztów sądowych umożliwia jego realizację. Odnosząc się do przedstawionej argumentacji Skarżącego Sąd wyjaśnił, że obowiązek zagwarantowania skutecznego dostępu do sądu nie oznacza konieczności zagwarantowania stronom bezwarunkowego prawa do uzyskania bezpłatnej pomocy prawnej, ani prawa do zwolnienia od kosztów sądowych. Wymóg ponoszenia kosztów postępowania nie stanowi ograniczenia prawa do sądu i jest usprawiedliwiony koniecznością zapewnienia właściwego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości. Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest formą jej finansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się jedynie do przypadków, w których strona nie posiada rzeczywiście środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym i wykaże to w sposób przekonywujący. Wskazana instytucja ma charakter wyjątkowy i jest stosowana wobec osób o bardzo trudnej sytuacji materialnej, czyli takich, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są jakichkolwiek środków do życia, lub środki te są tak bardzo ograniczone, że wystarczają jedynie na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji