Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jan Rudowski po rozpoznaniu w dniu 17 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia E.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 3 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 1522/12 w przedmiocie przywrócenia terminu w sprawie ze skargi E.B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w L. z dnia 27 września 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości w podatku akcyzowym za lipiec, sierpień, wrzesień i listopad 1998 r. oraz październik, listopad i grudzień 1999 r. postanawia: oddalić zażalenie.
W dniu 7 marca 2013 r. pełnomocnik skarżącego wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w L. w sprawie umorzenia zaległości podatkowych. W tej samej dacie została złożona skarga kasacyjna od postanowienia sądu z dnia 14 lutego 2013 r. o odrzuceniu skargi wniesionej na decyzję organu celnego. Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu, pełnomocnik podał, że informację o tym, że został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi, otrzymał w dniu 28 lutego 2013 r., tj. w dniu doręczenia postanowienia sądu z dnia 14 lutego 2013 r. o odrzuceniu skargi. Autor wniosku oświadczył, że zawiadomienia o możliwości odbioru korespondencji w placówce pocztowej z dnia 27 grudnia 2012 r. i kolejne z dnia 4 stycznia 2013 r., nie zostały pozostawione w kancelarii. Stwierdził, że gdyby zawiadomienia dotarły do kancelarii, wówczas korespondencja zostałaby odebrana, podobnie jak inne przesyłki, które zostały w tych dniach odebrane z placówki pocztowej. Ponadto pełnomocnik podniósł, że w jego ocenie wezwanie do złożenia pełnomocnictwa było bezprzedmiotowe, ponieważ znajduje się ono aktach sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2013 r. odrzucił wniosek o przywrócenie terminu. W uzasadnieniu wskazano, że autor wniosku o przywrócenie terminu neguje fakt, iż uchybił terminowi. Wynika to zarówno z twierdzeń zawartych w uzasadnieniu wniosku oraz treści skargi kasacyjnej, z której wynika, iż odrzucając skargę sąd błędnie przyjął, że wezwanie do usunięcia braków skargi zostało doręczone w sposób zastępczy. W ocenie sądu pierwszej instancji czynności procesowe polegające na równoczesnym złożeniu środka zaskarżenia od orzeczenia wydanego na skutek uchybienia przez stronę terminowi procesowemu i wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności wykluczają się wzajemnie z powodu konkurencyjności zawartych w nich wniosków, zmierzających do wywołania przeciwstawnych skutków procesowych.
W zażaleniu z dnia 15 kwietnia 2013 r. pełnomocnik skarżącego wniósł o uchylenie postanowienia z dnia 3 kwietnia 2013 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Zgodnie z art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub za mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Innymi słowy, sąd oceniając złożony wniosek o przywrócenie terminu sprawdza w pierwszej kolejności, czy spełnione zostały wymogi formalne wniosku. Zgodnie natomiast z utrwaloną linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego w przypadku odrzucenia skargi przez wojewódzki sąd administracyjny z powodu wniesienia jej z uchybieniem terminu, siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a., biegnie od dnia doręczenia skarżącemu odpisu postanowienia o odrzuceniu skargi; w tej chwili bowiem skarżący dowiaduje się o uchybieniu terminu (por. postanowienia NSA: z dnia 19 listopada 2010 r., sygn. akt II OZ 1150/10, z dnia 15 czerwca 2011 r. sygn. akt I GZ 123/11, z dnia 25 stycznia 2012r. sygn. akt I OZ 44/11 dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl w skrócie: CBOSA).
W rozpoznawanej sprawie sąd pierwszej instancji zasadnie odrzucił wniosek o przywrócenie terminu, ponieważ był on przedwczesny. Należy zgodzić się z Sądem pierwszej instancji, że początek biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu będzie wyznaczać data doręczenia orzeczenia rozstrzygającego w przedmiocie złożonego środka zaskarżenia.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie skarżącego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.