Zażalenie na zarządzenie WSA w Warszawie w przedmiocie wpisu od skargi w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miasta W. , nr [...] w przedmiocie opłat za odbiór odpadów komunalnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, po rozpoznaniu w dniu 10 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M. K. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lipca 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 1483/13 w przedmiocie wpisu od skargi w sprawie ze skargi M. K. na uchwałę Rady Miasta W. z dnia 7 marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie opłat za odbiór odpadów komunalnych postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

II FZ 754/13

U Z A S A D N I E N I E

Zarządzeniem z dnia 2 lipca 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 1483/13, Przewodniczący Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej: "WSA") wezwał M. K. (dalej: "skarżąca") w imieniu której występuje Stowarzyszenie Interesu Społecznego "W." do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 300 zł od skargi na uchwałę Rady Miasta W. z dnia 7 marca 2013 r. w przedmiocie opłat za odbiór odpadów komunalnych. Jako podstawę prawną zarządzenia powołano art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej "p.p.s.a.") oraz § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193 ze zm.). W zażaleniu na powyższe zarządzenie skarżąca podniosła, że skargę na wyżej przywołaną uchwałę złożyło w imieniu mieszkańców Stowarzyszenie Interesu Społecznego "W.". Dalej skarżąca podniosła, że: "Wysoki Sąd przesłał 3 zarządzenia o wpisie (na R. K., H. P. i M. K.). Skoro skarga jest jedna (a nie 3), zatem opłatę należy liczyć od skargi 300 zł, a nie od osób reprezentowanych".

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 230 § 1 i § 2 p.p.s.a. od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji, takich jak skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata (art. 220 § 1 p.p.s.a.). W takiej sytuacji jednak przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, a w razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. W przypadku nieuiszczenia wpisu pomimo wezwania skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania podlegają odrzuceniu przez sąd (art. 220 § 3 p.p.s.a.). Stosownie zaś do art. 214 § 1 p.p.s.a., jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. Pismo wnoszone przez kilka osób, których uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne, podlega jednej opłacie. W przeciwnym razie każda z tych osób uiszcza opłatę oddzielnie stosownie do swojego uprawnienia lub obowiązku, o czym stanowi § 2 tego przepisu. Zaś, wynikająca z art. 214 § 2 tej ustawy zasada, że wnoszone przez kilka osób pismo podlega jednej opłacie ma zastosowanie wyłącznie w przypadku współuczestnictwa materialnego, to jest wówczas, gdy dla kilku osób uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne. Odmienna sytuacja ma natomiast miejsce w przypadku współuczestnictwa formalnego, kiedy to każda z osób wnoszących pismo uiszcza opłatę oddzielnie, stosownie do swojego uprawnienia lub obowiązku, z czym mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Podkreślić przy tym należy, iż w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się, że w przypadku, gdy skarżący posiadający podobne (lecz nie wspólne) uprawnienia związane z przedmiotem postępowania, a skargę wnoszą w jednym piśmie, to zgodnie z art. 51 p.p.s.a., takie współuczestnictwo kilku skarżących nie zmienia faktu, iż jest to tylko formalne połączenie pism kilku podmiotów posiadających własne prawa i obowiązki, którzy mogli wszcząć postępowanie sądowe odrębnymi skargami. Skorzystanie z formy współuczestnictwa w sytuacji wskazanej art. 51 ustawy jest tylko uprawnieniem strony, z którego nie musi ona skorzystać. Wiąże się z tym obowiązek odrębnego uiszczenia wpisu sądowego przez wszystkich skarżących. Jak wynika z akt niniejszej sprawy, skarżący wnieśli kilka skarg, które tylko formalnie połączono jednym pismem, przy jednoczesnym reprezentowaniu przez to samo stowarzyszenie Nie oznacza, to jednak, że jest to jedna skarga. Należy zatem przyjąć, iż jest to połączenie skarg w jednym piśmie, o czym stanowi art. 57 § 2 p.p.s.a. Natomiast, wynikająca z art. 214 § 2 p.p.s.a. zasada, że wnoszone przez kilka osób pismo podlega jednej opłacie ma zastosowanie wyłącznie w przypadku współuczestnictwa materialnego, to jest wówczas, gdy dla kilku osób uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne. Odmienna sytuacja ma natomiast miejsce w przypadku współuczestnictwa formalnego, kiedy to każda z osób wnoszących pismo uiszcza opłatę oddzielnie, stosownie do swojego uprawnienia lub obowiązku. W rozpoznanej sprawie przedmiotem kontroli Sądu administracyjnego jest uchwała Rady Miasta W. z dnia 7 marca 2013 r. w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, ustalenia stawki takiej opłaty oraz ustalenia stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności. Postępowanie sądowe w tej sprawie zostało zainicjowane na skutek skargi złożonej wspólnie przez 3 skarżących, reprezentowanych przez to samo stowarzyszenie. Skarżącymi w tej sprawie są R. K., H. P. i M. K.. Wobec tego nie można uznać, że ich uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne, a ich współuczestnictwo ma charakter materialny. Zauważyć należy, iż każdy ze skarżących posiada odrębną legitymację do zaskarżenia przedmiotowej uchwały wynikającą z zamieszkiwania tej samej gminie. Oznacza to, że uprawnienia lub obowiązki skarżących związane z przedmiotem zaskarżenia nie są wspólne, zaś ich współuczestnictwo w tej sprawie ma charakter formalny. Wskazać należy, że zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości oraz szczególnych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wpis stały w sprawach skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej wynosi 300 zł. To zaś oznacza, że zaskarżone zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi nie narusza prawa. Podobne stanowisko Naczelny Sąd Administracyjny zajął na przykład w postanowieniu z dnia 30 listopada 2011 r., sygn. akt I OZ 1012/11, z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. akt I OZ 833/11 i sygn. akt I OZ 834/11. Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art.184 w związku z art. 197 i art. 198 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.

Strona 1/1