Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Płusa, , , po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnym w Lublinie z dnia 11 grudnia 2012 r. sygn. I SA/Lu 294/12 w przedmiocie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 16 stycznia 2012 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. postanawia oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 11grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 294/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił M. W. - dalej jako "Skarżący", przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 16 stycznia 2012 r., w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r.
Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego postanowienia stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, iż we wniosku Skarżący podniósł, że jest zatrudniony na umowę o pracę w wymiarze ½ etatu z niewielkim wynagrodzeniem, ma zasądzone alimenty w kwocie 2 000 zł na dziecko mieszkające obecnie z matką. Zaznaczył, że wysokość alimentów była ustalona w oparciu o dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej, która została zamknięta, dlatego też zamierza wystąpić do sądu z wnioskiem o ich obniżenie. Podkreślił, że z uwagi na niskie wynagrodzenie i wysokość zasądzonych alimentów, w bieżącym utrzymaniu pomaga mu rodzina i znajomi. W dalszej części wniosku wykazał, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, a w skład jego majątku wchodzi nieruchomość rolna o pow. 8,54 ha, obciążona hipoteką na kwotę ok. 30 milionów. Jako źródło dochodów Skarżący wskazał wynagrodzenie za pracę w wysokości 375 zł brutto.
W odpowiedzi na wezwanie referendarza sądowego Skarżący oświadczył, iż nie posiada majątku innego niż wykazana wcześniej nieruchomość, nie występował o dopłaty dla producentów rolnych, nie posiada rachunku bankowego, na utrzymanie wydaje około 1 000 zł miesięcznie, wydatki na konieczne utrzymanie wynoszą około 800 zł, od rodziny i znajomych otrzymuje pomoc od kilkuset do tysiąca zł, pomoc otrzymywana od rodziny polega na pomocy w zapewnieniu podstawowych potrzeb życiowych, jak jedzenie, środki czystości, ubrania, mieszkanie wynajmuje w zamian za utrzymanie go w dobrym stanie. Odnośnie do alimentów na dziecko wyjaśnił, iż nie są one potrącane z jego wynagrodzenia i obecnie z uwagi na złą sytuację finansową zamierza wystąpić do sądu o ich obniżenie.
Postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2012 r. referendarz sądowy odmówił Skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, od którego został złożony sprzeciw.
Uzasadniając odmowę przyznania prawa pomocy Sąd pierwszej instancji przytoczył regulację zawartą w 245 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a." i wskazał, że informacje podane przez Skarżącego nie dają podstaw do stwierdzenia, że nie jest on w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, bowiem przedstawiane przez niego dane o dochodach i stanie majątkowym w kontekście twierdzeń o ponoszonych wydatkach nie są wiarygodne. W ocenie Sądu pierwszej instancji analiza twierdzeń Skarżącego prowadzi do wniosku, że nie przedstawił swojej sytuacji materialnej, poziomu uzyskiwanych środków finansowych, w sposób wyczerpujący i odpowiadający rzeczywistości.
W zażaleniu na powyższe postanowienie Skarżący zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na rozstrzygnięcie oraz błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 245 § 1 i 3 oraz art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.