Zażalenie na postanowienie SKO w Koninie w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji ustalającej wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego w podatku rolnym, leśnym i od nieruchomości za 2015 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Bogusław Dauter po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia R. P. od zarządzenia Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 25 maja 2016 r. sygn. akt III SA/Po 388/16 w zakresie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi R. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koninie z dnia 18 marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji ustalającej wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego w podatku rolnym, leśnym i od nieruchomości za 2015 r. postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

1. Zarządzeniem z 25 maja 2016 r., III SA/Po 388/16 Przewodniczący Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, wezwał R. P. do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koninie z 18 marca 2016 r., [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji ustalającej wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego w podatku rolnym, leśnym i od nieruchomości za 2015 r.

Jako podstawę prawną zarządzenia wskazano § 2 ust 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193; dalej: "rozporządzenie").

2. W zażaleniu na zarządzenie skarżący wniósł o jego uchylenie w całości, "ponieważ jest ono niezgodne ze stanem faktycznym i prawnym". Ponadto skarżący stwierdził, że żądany wpis jest wygórowany.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

3. Zażalenie nie jest zasadne.

Jak stanowi art. 230 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Pismami tymi są skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania. Na podstawie art. 220 § 1 p.p.s.a. sąd nie może podjąć żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata.

Skarżący wniósł do sądu skargę na postanowienie SKO z 18 marca 2016 r., w której stwierdzono uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Burmistrza Gminy Zagórów ustalającej skarżącemu, wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego w podatku rolnym, leśnym i od nieruchomości za 2015 r. w kwocie 63 zł.

Jeżeli skarżący zdecydował się wnieść skargę do sądu, to wiąże się to z koniecznością uiszczenia opłaty. Sąd nie ma natomiast możliwości arbitralnego decydowania, czy wpis jest "wygórowany". Musi w tym zakresie stosować bezwzględnie obowiązujące przepisy prawa. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, wpis stały bez względu na przedmiot zaskarżonego aktu lub czynności wynosi w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym i zabezpieczającym 100 zł. Wobec powyższego ustalenie przez Przewodniczącego III Wydziału wpisu stałego w wysokości 100 zł na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, było prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. zażalenie oddalił.

Strona 1/1