Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia NSA Joanna Zabłocka po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi [A.] Spółki jawnej z siedzibą w O. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 listopada 2018 r., sygn. akt II GSK 1785/18 w sprawie ze skargi kasacyjnej [A.] Spółki jawnej z siedzibą w O. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lipca 2018 r., sygn. akt VI SAB/Wa 20/18 w zakresie odrzucenia skargi [A.] Spółki jawnej z siedzibą w O. na bezczynność Ministra Środowiska w przedmiocie zmiany koncesji na bezzbiornikowe magazynowanie gazu postanawia: 1. odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia; 2. zwrócić ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego na rzecz [A.] Spółki jawnej z siedzibą w O. wpis od skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia uiszczony w wysokości 200 (dwieście) złotych.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 21 listopada 2018 r. o sygn. akt II GSK 1785/18 oddalił skargę kasacyjną [A.] sp. j. w O. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 lipca 2018 r., sygn. akt VI SAB/Wa 20/18, którym odrzucono skargę [A.] sp. j. w O. na bezczynność Ministra Środowiska w przedmiocie zmiany koncesji na bezzbiornikowe magazynowanie gazu.
W uzasadnieniu postanowienia z 21 listopada 2018 r. NSA wskazał, że pismem z 28 marca 2017 r. [A.] sp. j. w O. (dalej: skarżąca, Spółka) złożyła wniosek o zmianę udzielonej koncesji Nr [...] z [...] maja 2012 r. na bezzbiornikowe magazynowanie gazu ziemnego, w zakresie terminu rozpoczęcia działalności objętej koncesją. Minister Środowiska decyzją z [...] grudnia 2017 r. odmówił zmiany koncesji. Pismem z 20 grudnia 2017 r. skarżąca złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej tą decyzją, a następnie pismem z 26 marca 2018 r. wniosła do WSA w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Środowiska w związku z nierozpatrzeniem wniosku z 20 grudnia 2017 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Środowiska z [...] grudnia 2017 r. WSA w Warszawie postanowieniem z 27 lipca 2018 r., sygn. akt VI SAB/Wa 20/18 odrzucił skargę Spółki na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. jako niedopuszczalną z uwagi na niewyczerpanie przysługującego stronie środka zaskarżenia. Sąd pierwszej instancji stwierdził, że zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. do postępowania w przedmiocie bezczynności miał zastosowanie art. 37 k.p.a. i art. 53 § 2b p.p.s.a. w brzmieniu obowiązującym po 1 czerwca 2017 r., co oznacza, że skarżąca zgodnie z treścią przywołanych przepisów, obowiązana była przed skierowaniem skargi do sądu administracyjnego wnieść ponaglenie do Ministra Środowiska (art. 37 § 3 pkt 2 k.p.a.) i dopiero wówczas złożyć skargę na bezczynność. W skardze kasacyjnej od tego postanowienia Spółka zarzuciła, na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a., naruszenie przepisów prawa procesowego, które miało istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, to jest art. 37 § 1 i § 3 ust. 2 k.p.a. w zw. z art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie kwestionując pogląd, że w postępowaniu w przedmiocie bezczynności miał zastosowanie art. 37 k.p.a. i art. 53 § 2b p.p.s.a. w brzmieniu obowiązującym po 1 czerwca 2017 r. (data wejścia w życie ustawy nowelizującej z dnia 7 kwietnia 2017 r.), a zatem wniesienie skargi do sądu administracyjnego należało poprzedzić ponagleniem organu.
Opisanym na wstępie postanowieniem z 21 listopada 2018 r. o sygn. akt II GSK 1785/18, które stało się prawomocne w chwili ogłoszenia, NSA oddalił skargę kasacyjną Spółki na podstawie art. 184 p.p.s.a. NSA podzielił stanowisko sądu pierwszej instancji, że warunkiem koniecznym skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu administracji po 1 czerwca 2017 r. jest uprzednie, tj. przed złożeniem skargi do sądu administracyjnego, wniesienie ponaglenia do właściwego organu. Skoro zatem skarżąca tego nie uczyniła, to należało przyjąć, że skarga w tej sprawie była niedopuszczalna, jako wniesiona bez wyczerpania środków zaskarżenia, co prawidłowo stwierdził sąd pierwszej instancji odrzucając skargę. W ocenie NSA nie doszło do naruszenia wskazanych przez skarżącą przepisów postępowania.