Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz (spr.) Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia NSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi W. w K. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 21 marca 2013 r. sygn. akt V SA/Wa 2999/12 w sprawie ze skargi W. w K. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych postanawia 1. odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku, 2. zwrócić W. w K. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. kwotę 200 (dwieście) zł tytułem uiszczonego wpisu od skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 21 marca 2013 r., sygn. akt V SA/Wa 2999/12 oddalił skargę W. w K. (zwanej dalej: skarżącą) na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] października 2012 r. odmawiającą wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.
Strony nie złożyły wniosku o sporządzenie uzasadnienia powyższego wyroku, w związku z czym stał się on prawomocny od dnia 23 kwietnia 2013 r.
Następnie w dniu 22 września 2014 r. skarżąca, reprezentowana przez radcę prawnego, złożyła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 21 marca 2013 r. oddalającego jej skargę. Wniosła o stwierdzenie niezgodności z prawem zaskarżonego wyroku, a ponadto o jego uchylenie, o uchylenie zaskarżonej decyzji Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] października 2012 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] grudnia 2011 r., a także o zasądzenie od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia skarżąca podała, że opiera skargę na podstawie z art. 285d ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - powoływanej dalej jako: p.p.s.a.), tj. naruszenia prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 26b ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 127, poz. 721 ze zm.), polegającą na przyjęciu, że skoro wynagrodzenia pracowników strony skarżącej są finansowane ze środków publicznych, to z tego powodu stronie nie przysługuje miesięczne dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych. Na poparcie swojego stanowiska skarżąca przywołała orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2014 r. oraz z dnia 25 lutego 2014 r.
Skarżąca stwierdziła, że niezgodność orzeczenia z prawem spowodowała szkodę w postaci utraty prawa do dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, za okres od października 2011 do stycznia 2012 r. w łącznej kwocie 20.677,58 zł.
W ocenie skarżącej, dokonanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. w wyroku z dnia 21 marca 2013 r. błędnej wykładni art. 26b ust. 7 ustawy o rehabilitacji zawodowej godzi w podstawowe zasady porządku prawnego i jest nie do pogodzenia z podstawowymi zasadami porządku prawnego. Ponadto niezgodność z prawem zaskarżonego orzeczenia godzi wprost w podstawowe prawo konstytucyjne wyrażone w art. 69 Konstytucji RP.
Skarżąca podała, że w sprawie zachodzi wyjątkowy przypadek, który uniemożliwił stronie skorzystanie z przysługującego jej środka zaskarżenia, bowiem w trzech wyrokach rozstrzygających skargi kasacyjne wniesione przez skarżącą od wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. w przedmiocie odmowy miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargi kasacyjne. Skarżąca pozostawała zatem w usprawiedliwionym przekonaniu o jednolitym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego w tego rodzaju sprawach i braku celowości wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 21 marca 2013 r. Ta okoliczność jest, zdaniem skarżącej, wyjątkową przyczyną, która pozwala przyjąć, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest dopuszczalna, pomimo niewniesienia przez skarżącą skargi kasacyjnej.