Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia del. WSA Urszula Wilk po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi O. D. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt VI SA/Wa 1300/16 ze skargi O. D. na uchwałę Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 17 września 2009 r. nr LXII/1921/2009 w przedmiocie zasad i trybu przyznawania stypendium sportowego postanawia: odrzucić skargę na przewlekłość postępowania
W dniu 23 kwietnia 2018 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynęła druga skarga O. D., reprezentowanego przez ojca skarżącego, J. D., na przewlekłość postępowania toczącego się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt VI SA/Wa 1300/16.
Skarżący po raz drugi wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania w powyższej sprawie i zasądzenie sumy pieniężnej w wysokości 20 000 zł. Argumentował, że zaskarżona uchwała Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 17 września 2009 r. nr LXII/1921/2009 w przedmiocie zasad i trybu przyznawania stypendium sportowego narusza prawo; również wyrok Sądu z dnia 18 lipca 2017 r., który zapadł w tej sprawie, jest z prawem niezgodny, dlatego skarżący złożył skargę kasacyjną, a sprawa trwa już niemal 3 lata (licząc od 10 czerwca 2015 r., data skargi, do 23 kwietnia 2018 r., data drugiej skargi na przewlekłość postępowania), zatem wystąpiła w niej przewlekłość.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga na przewlekłość postępowania podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2018 r. poz. 75; dalej jako ustawa) skarga na przewlekłość powinna zawierać: 1) żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy; 2) przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie. Oznacza to, że skarga na przewlekłość postępowania powinna składać się z dwóch, zasadniczych elementów, pierwszego, czyli określenia żądania stwierdzenia przewlekłości postępowania w danej sprawie oraz drugiego, czyli przytoczenia okoliczności uzasadniających żądanie.
Użyty w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy zwrot normatywny "przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie" nie został zdefiniowany w ustawie. Z tej przyczyny należy się odwołać do aktualnego orzecznictwa sądów w tym przedmiocie. I tak, w postanowieniu z dnia 20 kwietnia 2017 r. o sygn. akt III SPP 16/17 (LEX nr 2302780) Sąd Najwyższy stwierdził, że: "«Przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie», o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy (...) oznacza wskazanie czasu trwania postępowania świadczącego o wystąpieniu przewlekłości, jak również konkretnych czynności procesowych, których sąd nie podjął lub dokonał wadliwie, powodując w ten sposób nieuzasadnioną zwłokę w postępowaniu. Obowiązkiem skarżącego jest wskazanie konkretnych czynności procesowych, których sąd nie podjął lub dokonał wadliwie, powodując w ten sposób nieuzasadnioną zwłokę w postępowaniu.". Myśl ta pozostaje spójna z wcześniejszą, wyrażoną także przez Sąd Najwyższy, m.in. w postanowieniu z dnia 9 października 2013 r. o sygn. akt KSP 6/13 (LEX nr 1375235), gdzie SN - z odwołaniem się do utrwalonych poglądów judykatury - stwierdził, że: "(...) skarżący ma obowiązek przytoczyć okoliczności uzasadniające żądanie stwierdzenia przewlekłości, a to oznacza, iż powinien wskazać czas trwania postępowania świadczący o wystąpieniu przewlekłości, jak również konkretne czynności, których sąd nie podjął lub które wykonał wadliwie powodując nieuzasadnioną zwłokę w postępowaniu (...)".