Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Przegalińska (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Janusz Zajda sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi M. C. na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie o sygn. akt II GSK 941/12 ze skargi kasacyjnej M. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. akt II SA/Bd 1046/11 w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] w przedmiocie dofinansowania ze środków PFRON do pobytu osoby niepełnosprawnej na turnusie rehabilitacyjnym postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania
W skardze z dnia 1 czerwca 2013 r. M. C. wniósł o stwierdzenie, że w postępowaniu prowadzonym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym pod sygn. akt II GSK 941/12, w związku ze sprawą II SA/Bd 1046/11, nastąpiło naruszenie jego prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Skarżący domagał się również przyznania od Skarbu Państwa kwoty 10 000 zł.
W uzasadnieniu skargi M. C. podał, że postępowanie dotknięte przewlekłością zostało zainicjowane wniesieniem skargi w dniu 22 sierpnia 2011 r. do WSA w B. i przed tym Sądem zapadł wyrok w dniu 9 lutego 2012 r. Od tego wyroku wywiedziono skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, która do tegoż Sądu wpłynęła w ostatniej dekadzie maja 2012 r. Skarżący zauważył, że od tej daty w sprawie nic się nie dzieje. Dodał, że w piśmie z dnia 12 lutego 2013 r. zwracał się o przyspieszenie rozstrzygnięcia sprawy, a jego wniosek nie został uwzględniony. Podkreślił też, że jego sprawa nie należy do nadmiernie skomplikowanych, akta w Naczelnym Sądzie Administracyjnym zalegają od ponad roku i nieuzasadnione jest powołanie się przez ten Sąd w odpowiedzi na wniosek o przyspieszenie terminu na nadmiar spraw w nim oczekujących.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga na przewlekłość postępowania nie zasługuje na uwzględnienie.
Z treści art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.) wynika, że strona może wnieść skargę o stwierdzenie, iż w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania). Skarga wówczas podlega uwzględnieniu, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 tej ustawy). Dla uwzględnienia skargi konieczne jest zatem ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym oraz, że zwłoka ta jest nieuzasadniona.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, gdy postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne do jej wyjaśnienia, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także charakter sprawy, zachowanie stron, a w szczególności strony, która zarzucała przewlekłość postępowania. Ocena ta, nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach. Szybkość orzekania nie może bowiem stanowić przeszkody we właściwym funkcjonowaniu wymiaru sprawiedliwości. Ocena, czy wystąpiła przewlekłość postępowania jest dokonywana na podstawie obiektywnych i ustawowych kryteriów w odniesieniu do realiów faktycznych i prawnych danej sprawy (por. postanowienie NSA z dnia 12 stycznia 2012 r., II FPP 11/11, oraz postanowienie NSA z 8 maja 2012 r., II FPP 3/12). Na marginesie wskazać należy, iż o naruszeniu jednej z podstawowych zasad postępowania (rozpatrzenie sprawy w rozsądnym terminie), określonej w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP decyduje nie sam upływ czasu, ale nieuzasadnione przewlekanie procesu (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 15 stycznia 2003 r., II AKz 3/03, Wokanda 2004/3/44).