Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia NSA Henryk Wach po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2017 r.. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi E.L. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygnaturze akt VI SA/Wa 89/16 ze skargi E.L. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu notarialnego z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu notarialnego postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania
Pismem z dnia 7 lutego 2017 r. (data wpływu do WSA 13 lutego 2017 r.) E. Ł. wniosła skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt VI SA/Wa 89/16. Skarżąca zarzuciła Sądowi naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki i zażądała stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, wydania Sądowi rozpoznającemu sprawę zalecenia podjęcia w wyznaczonym terminie odpowiednich czynności oraz zasądzenia na rzecz skarżącej 2.000 zł (dwóch tysięcy złotych).
W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że w dniu 6 października 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał wyrok oddalający jej skargę na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu notarialnego z dnia 17 listopada 2015 r. w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu notarialnego. Skarżąca podniosła, że w dniu 10 października 2016 r. złożyła wniosek o sporządzenie uzasadnienia ww. wyroku, który to wniosek został do WSA doręczony w dniu 12 października 2016 r. W związku z powyższym, w ocenie skarżącej, uzasadnienie jej powinno zostać wysłane najpóźniej w dniu 26 października 2016 r. Pomimo upływu 4 miesięcy uzasadnienie wyroku nie zostało skarżącej doręczone, co zdaniem strony narusza przepis art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm., dalej: p.p.s.a.).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm., dalej: ustawa o skardze na naruszenie prawa strony lub ustawa) skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania, może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona.
Stosownie do art. 2 wskazanej ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, gdy postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne do jej wyjaśnienia, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także charakter sprawy i zachowanie stron. Ocena czy wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym nie może być także oderwana od obowiązku sądu do rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach (por. postanowienia NSA: z dnia 4 czerwca 2008 r., sygn. akt I OPP 20/08 i z dnia 6 lutego 2013 r., sygn. akt II GPP 2/13, z dnia 21 października 2011 r., sygn. akt I OPP 76/11). Ponieważ z akt sprawy nie wynika, aby skarżąca skorzystała z możliwości złożenia wniosku o rozpoznanie przedmiotowej sprawy poza kolejnością, tym samym Sąd nie mógł tego wyjątku uczynić.