Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Czesława Socha po rozpoznaniu w dniu 7 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. G. Spółki z o.o. w K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 29 grudnia 2010 r., sygn. akt III SAB/Kr 63/10 w sprawie ze skargi M. G. Spółki z o.o. w K. na bezczynność Dyrektora Izby Celnej w K. w sprawie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych ([...]) postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 29 grudnia 2010 r., sygn. akt III SAB/Kr 63/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. odrzucił skargę M. G. Spółki z o.o. w K. na bezczynność Dyrektora Izby Celnej w K. w sprawie o nr [...] w przedmiocie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych.
Sąd pierwszej instancji stwierdził, że skarżąca Spółka nie wyczerpała środków zaskrzenia przysługujących jej w postępowaniu administracyjnym przed organem, a który to warunek jest konieczny do skutecznego wniesienia skargi zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Nie wykazał bowiem, aby w związku z zarzucaną Dyrektorowi Izby Celnej w K. bezczynnością w sprawie wniosku o wydanie zezwolenia na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych, wniosła ponaglenie w trybie art. 141 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Skarżąca Spółka wykazała jedynie, iż zaskarżyła bezczynność Dyrektora Izby Skarbowej w K..
Powyższa ocena sformułowana została w związku z następującym stanem sprawy. W dniu 5 marca 2010 r. pełnomocnik Spółki wniósł skargę na bezczynność Dyrektora Izby Celnej w K.. Na rozprawie w dniu 14 października 2010 r. przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w K., sygn. akt III SAB/Kr 21/10 zobowiązano Spółkę do wykazania, iż w sprawie wyczerpała środki zaskarżenia poprzedzające skargę do sądu. W odpowiedzi przedstawiono odpis pisma skierowanego do Ministra Finansów zatytułowanego "skarga (zażalenie) na przewlekłe i biurokratyczne załatwienie sprawy przez Dyrektora Izby Skarbowej w K.". Na rozprawie w dniu 29 grudnia 2010 r. pełnomocnik Spółki oświadczył, że skarga na bezczynność Dyrektora Izby Celnej w K. nie została poprzedzana ponagleniem.
Skargą kasacyjną M. G. Spółka z o.o. w K. zaskarżyła powyższe postanowienie w całości wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego łącznego rozpoznania, oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Postanowieniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 52 § 1, art. 58 § 1 pkt 6, art. 111 § 1 i 2, art. 134 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz art. 141 § 1 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa.
W uzasadnieniu podniesiono, iż Spółka składając do Ministra Finansów zażalenie (skargę i ponaglenie) czyniła to w czasie przekazywania kompetencji z Izby Skarbowej do Izby Celnej. Skoro dyrektorzy tych organów rozpoznawali jeden i ten sam wniosek zasadnym było wniesienie jednej skargi przeciwko obu organom jako konsekwencji złożenia ponaglenia na powolne i biurokratyczne załatwienie sprawy bez rozdzielania na organy, których ono dotyczyło. Oznacza to, że Spółka spełnia warunek stawiany w art. 52 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi do skutecznego wniesienia skargi na bezczynność.