Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. R. "E." Spółki z o.o. w B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 13 sierpnia 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 1499/10 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi P. R. "E." Spółki z o.o. w B. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie uznania za bezzasadne ponaglenia na niezałatwienie sprawy w terminie postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 1499/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę P. R. "E." Spółki z o.o. w B. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] dotyczące uznania za bezzasadne zażalenia na niezałatwienie w terminie sprawy dotyczącej zmiany decyzji w zakresie zastąpienia lokalizacji punktu gry na automatach o niskich wygranych oraz orzekł w przedmiocie zwrotu uiszczonego wpisu sądowego.
Pismem z dnia 15 czerwca 2010 r. Spółka złożyła do WSA skargę na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] maja 2010 r. w przedmiocie uznania zażalenia za bezzasadne. Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej i wskazał, że Dyrektor Izby Celnej w T. w dniu 31 marca 2010 r. wydał decyzję kończącą postępowanie, w związku z którym skarżąca złożyła zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że zaskarżone rozstrzygnięcie - postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] maja 2010 r. o uznaniu za bezzasadne zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie - nie mieści się w kategorii spraw podlegających zaskarżeniu skargą do sądu administracyjnego, w rozumieniu art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Jest to bowiem rozstrzygnięcie dokonane w ramach nadzoru organu odwoławczego nad organem I instancji. Tym samym rozstrzygnięcie to nie może być zaskarżone do sądu administracyjnego. Postępowanie prowadzone wskutek wniesienia zażalenia na podstawie art. 37 § 1 k.p.a. nie ma bowiem cech samodzielnego postępowania administracyjnego, a jeżeli po jego rozpatrzeniu jest wydane postanowienie, to ma ono charakter incydentalny.
Tym samym wniesiona skarga jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu na podstawie przepisu 58 § 1 pkt 1.
W skardze kasacyjnej Spółka wniosła o uchylenie postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych. Zarzuciła w trybie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie przepisu art. 3 § 1 w zw. z art. 141 § 4 w zw. z art. 166 p.p.s.a., poprzez sporządzenie uzasadnienia zaskarżonego postanowienia niezgodnie z przepisami prawa, polegające na nieprzedstawieniu zarzutów podniesionych w skardze oraz nieustosunkowaniu się do argumentów podnoszonych w skardze, podczas gdy w uzasadnieniu Sąd I instancji powinien przedstawić zarzuty podniesione w skardze oraz wskazać, dlaczego nie podziela argumentów skarżącego, w wyniku czego nie jest możliwa merytoryczna kontrola, w tym kontrola kasacyjna tego orzeczenia, co miało istotny wpływ na wynik sprawy oraz przepisu art. 3 § 2 pkt 2 p.p.s.a. poprzez nietrafne przyjęcie, iż zaskarżone rozstrzygnięcie - postanowienie Ministra Finansów z dnia 4 maja 2010 r. o uznaniu za bezzasadne zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie - nie mieści się w kategorii spraw podlegających zaskarżeniu skargą do sądu administracyjnego, podczas gdy zaskarżone postanowienie należy uznać za postanowienie kończące postępowanie w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 2 p.p.s.a., w wyniku czego Sąd wadliwie zastosował przepisy postępowania, to jest art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. i odrzucił skargę, co miało istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż w wyniku tego Sąd nie rozpoznał merytorycznie skargi.