Skarga kasacyjna od postanowienia WSA w W. w sprawie ze skargi W. S. na przewlekłość postępowania Ministra Finansów w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Magdalena Bosakirska po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 11 marca 2014 r., sygn. akt V SAB/Wa 8/14 w sprawie ze skargi W. S. na przewlekłość postępowania Ministra Finansów w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 11 marca 2014 r., sygn. akt V SAB/Wa 8/14, działając na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; powoływanej dalej jako: p.p.s.a.) umorzył postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie ze skargi W. S. na przewlekłość postępowania Ministra Finansów w sprawie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym.

I

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji stwierdził, że postępowanie w niniejszej sprawie jest bezprzedmiotowe, bowiem Minister Finansów w dniu [...] lutego 2014 r. wydał postanowienie, którym rozpoznał wniosek skarżącego o "stwierdzenie nieważności decyzji". W ocenie Sądu, ponieważ instytucja skargi o stwierdzenie przewlekłości postępowania ma na celu ochronę strony poprzez doprowadzenie do wydania rozstrzygnięcia w sprawie, a organ to rozstrzygnięcie wydał, to postępowanie sądowoadministracyjne należało umorzyć.

II

Skargą kasacyjną W. S. zaskarżył powyższe orzeczenie w całości wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, a także zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie:

1. art. 3 § 2 pkt 8 w związku z art. 149 § 1 p.p.s.a. poprzez niezastosowanie;

2. art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. poprzez bezpodstawne umorzenie postępowania pomimo istnienia podstaw do stwierdzenia przewlekłego prowadzenia postępowania.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że konstrukcja przepisu art. 149 p.p.s.a. wyróżnia dwie odrębne od siebie instytucje, tj. skargę na bezczynność organu oraz przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ. Zgodnie z treścią tego przepisu, sąd administracyjny rozpatrując skargę powinien ponadto orzec, czy przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, mimo że będą podstawy do umorzenia postępowania sądowego w zakresie dotyczącym zobowiązania organu do wydania aktu, jeśli akt ten zostanie wydany przez organ po wniesieniu skargi do sądu.

III

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna zasługuje na uwzględnienie.

Umarzając postępowanie Sąd I instancji wskazał w uzasadnieniu, że wydanie przez organ administracyjny postanowienia w sprawie zakończyło zainicjowane wnioskiem skarżącego postępowanie w sprawie. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego orzekającego w tej sprawie stanowisko Sądu I instancji jest nieprawidłowe, bowiem nie uwzględnia pełnej treści art. 149 p.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko zaprezentowanie w postanowieniu NSA z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. akt II OSK 1360/12, że wydanie, w toku postępowania sądowego po wniesieniu skargi, przez organ administracyjny postanowienia nie zwalania wojewódzkiego sądu administracyjnego z obowiązku rozpoznania skargi wniesionej na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. w zakresie orzekania w przedmiocie stwierdzenia, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1 zdanie drugie p.p.s.a.) oraz w zakresie wymierzenia organowi grzywny z tego tytułu (art. 149 § 2 p.p.s.a.). W konsekwencji uwzględnieniem skargi, w rozumieniu art. 149 p.p.s.a. jest również stwierdzenie, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz wymierzenie organowi grzywny.

Strona 1/2