Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Cezary Pryca po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku M. W. w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonego orzeczenia w sprawie ze skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 1 października 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 401/15 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej wobec rzeczoznawców majątkowych postanawia: oddalić wniosek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia [...] października 2015 r. oddalił skargę M. W. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] grudnia 2014 r. w przedmiocie wszczęcia postępowania.
Pismem z dnia [...] grudnia 2015 r. M. W. złożyła skargę kasacyjną, w której skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej skarżąca przedstawiła stan faktyczny sprawy, uzasadnienie wniesionych zarzutów, zaś reasumując podała, że jako niewątpliwie uzasadnione jawi się wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia, albowiem wykonanie orzeczenia spowoduje istotną dla skarżącej stratę, zwłaszcza w kontekście okoliczności, iż skarżąca już jest w bardzo trudnej kondycji majątkowej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek skarżącej o wstrzymanie zaskarżonego postanowienia z [...] grudnia 2014 r. utrzymującego w mocy postanowienie z [...] października 2014 r. o odmowie wszczęcia postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej wobec rzeczoznawców majątkowych nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego bądź wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. Wprowadzona w omawianym przepisie ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi wyjątek od zasady wynikającej z art. 61 § 1 p.p.s.a., w myśl której wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
To na wnioskodawcy spoczywa obowiązek uzasadnienia wniosku tak, aby przekonać sąd do zasadności zastosowania ochrony tymczasowej. W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wskazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione (zob. B. Dauter, Komentarz do art.61 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.02.153.1270), [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LEX, 2009, wyd. III, pkt 9). Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia [...] maja 2004 r. o sygn. akt FZ 65/04 (niepubl.) stwierdził, że brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.
W rozpoznawanej sprawie zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji ograniczał się do stwierdzenia: "jako niewątpliwie uzasadnione jawi się wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia, albowiem wykonanie orzeczenia spowoduje istotną dla skarżącej stratę, zwłaszcza w kontekście okoliczności, iż skarżąca już jest w bardzo trudnej kondycji majątkowej." (strona 9 skargi kasacyjnej).
Tak sformułowany wniosek nie zawierał żadnego uzasadnienia, poza tym, że akt, którego wstrzymania domaga się skarżąca może wywołać nieodwracalne skutki. Nie można natomiast zarzutów odnoszących się do zaskarżonego postanowienia utożsamiać z podstawami wniosku o wstrzymanie jego wykonania.
Wniosek o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności jest pismem innym od skargi w rozumieniu procesowym i jego uzasadnienie mogą stanowić wyłącznie przesłanki, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. (tak NSA w postanowieniu z dnia 6 marca 2008 r., II OZ 194/08).
Wskazać trzeba, że przesłanek zawartych w cyt. wyżej przepisie, skarżąca nie wykazała.
Z powyższych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 61 § 3 w związku z art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.