Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Zielińska po rozpoznaniu w dniu 14 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. C. T. Sp. z o.o. w P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. z dnia 26 kwietnia 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 187/12 w sprawie ze skargi P. C. T. Sp. z o.o. w P. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu wobec podjętych czynności kontrolnych postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 187/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. odrzucił skargę P. C. T. Spółki z o.o. w P. (dalej skarżąca) na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...] grudnia 2011 r. w przedmiocie sprzeciwu wobec podjętych czynności kontrolnych.
W świetle uzasadnienia Sądu I instancji, postanowieniem z dnia [...] października 2011 r. Naczelnik Urzędu Celnego w K. odmówił wszczęcia postępowania na skutek wniesienia przez skarżącą sprzeciwu do kontroli przeprowadzonej w dniu [...] września 2011 r. w D. B. "R." w K. należącym do G. C. - F.. W uzasadnieniu podniesiono, iż prawem do wniesienia sprzeciwu dysponuje przedsiębiorca, co do którego wszczęto kontrolę. W wyniku przeprowadzonych czynności kontrolnych zostały zabezpieczone dwa automaty.
Po rozpoznaniu zażalenia skarżącej, Dyrektor Izby Celnej w S. postanowieniem z dnia [...] grudnia 2011 r. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie organu I instancji. W ocenie organu odwoławczego w niniejszej sprawie zastosowano właściwe przepisy prawa materialnego i procesowego. Wskazano, iż sprzeciw może być skutecznie wniesiony jedynie przez stronę postępowania kontrolnego, co nie miało miejsca.
Sąd I instancji odrzucając skargę na powyższe postanowienie, wskazał, że zgodnie art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270; dalej p.p.s.a. ) skardze do sądu administracyjnego podlegają wyłącznie postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, albo postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, albo też postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie. W ocenie Sądu I instancji zaskarżone postanowienie nie należy do żadnego z wymienionych kategorii. Wprawdzie, jak zaznaczył Sąd, na wskazane postanowienie służy zażalenie, lecz nie jest ono wydawane w postępowaniu administracyjnym. W tym kontekście WSA powołał postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 grudnia 2010 r. (sygn. akt I OSK 1030/10), w którym Sąd uznał, że postępowanie kontrolne jest postępowaniem odrębnym od postępowania administracyjnego. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm; dalej k.p.a.) przedmiotem postępowania administracyjnego jest ustalenie stanu faktycznego będącego podstawą do autorytatywnej konkretyzacji normy materialnego prawa administracyjnego w celu rozstrzygnięcia o prawach lub obowiązkach jednostki. Postanowienia podejmowane w postępowaniu kontrolnym nie są wydawane w postępowaniu administracyjnym, nie kształtują uprawnień lub obowiązków jednostki, a jedynie w następstwie może nastąpić ukształtowanie uprawnień lub obowiązków.
Według Sądu I instancji zaskarżone postanowienie nie tylko nie jest wydawane w postępowaniu administracyjnym, ale też nie kończy postępowania, ani nie rozstrzyga sprawy co do istoty. Nie jest to także postanowienie wydane w postępowaniu egzekucyjnym lub zabezpieczającym. Postanowienie to nie podlega także zaskarżeniu w trybie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. - nie stanowi aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej, bowiem nie kształtuje bezpośrednio uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.