Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Miejskiej w Białymstoku w przedmiocie uchwały Rady Gminy dotyczącej stawki taryfowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Józef Waksmundzki Sędziowie NSA Jan Bała Tadeusz Cysek (spr.) Protokolant Natalia Filipiak po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2007 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Burmistrza Supraśla od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 6 października 2006 r. sygn. akt I SA/Bk 295/06 w sprawie ze skargi Burmistrza Supraśla na uchwałę Rady Miejskiej w Białymstoku z dnia 27 marca 2006 r. nr LV/666/06 w przedmiocie uchwały Rady Gminy dotyczącej stawki taryfowej postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia 6 października 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił skargę, którą złożył Burmistrz Supraśla - reprezentując Gminę Supraśl - na uchwałę Rady Miejskiej w Białymstoku z dnia 27 marca 2006 r. Nr LV/666/06 w przedmiocie czasu obowiązywania dotychczasowych taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków i orzekł o zwrocie uiszczonego wpisu od skargi.

Sąd I instancji wskazał, że - wymagane przed wniesieniem konkretnego rodzaju skargi - wezwanie, o jakim mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), powoływanej dalej jako ustawa o samorządzie gminnym, zawarte zostało w piśmie z dnia 5 kwietnia 2006 r., doręczonym adresatowi w dniu 10 kwietnia 2006 r.

Rada Miejska w Białymstoku na otrzymane wezwanie nie udzieliła odpowiedzi.

Według Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku strona skarżąca, składając skargę w dniu 10 lipca 2006 r., dokonała tej czynności po upływie terminu do jej wniesienia, co powoduje - w myśl art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., odrzucenie skargi.

Stwierdzając uchybienie terminu do wniesienia skargi, Sąd I instancji zwrócił na wstępie uwagę, iż należało go liczyć od dnia doręczenia adresatowi wezwania dotyczącego usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia.

Przy zaskarżaniu do sądu administracyjnego uchwały organu gminy w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wiąże bowiem art. 53 § 2 p.p.s.a. Z tego zaś przepisu wynika, że w przypadku braku odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa maksymalny termin do wniesienia skargi to 60 dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.

W skardze kasacyjnej strona skarżąca zaskarżyła w całości opisane wyżej orzeczenie, zarzucając mu naruszenie art. 53 § 2 p.p.s.a. "poprzez przyjęcie, że w przedmiotowej sprawie skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożona została po upływie terminu, ponieważ w przypadku nieudzielania odpowiedzi przez organ gminy na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa maksymalny termin na wniesienie skargi do sądu administracyjnego wynosi 60 dni, liczone od doręczenia wezwania Radzie Miejskiej w Białymstoku oraz naruszenie art. 101 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym... poprzez jego niezastosowanie i uznanie, że wskazane w nim terminy, określone w art. 35 i 36 k.p.a. nie mają zastosowania do ustalenia, w którym momencie wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia staje się bezskuteczne, a tym samym, od którego momentu wniesienie skargi do sądu administracyjnego jest dopuszczalne".

Wniosek skargi kasacyjnej zmierzał do uchylenia w całości orzeczenia Sądu I instancji.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano w szczególności, że zasada określona w art. 53 § 2 p.p.s.a. nie dotyczy skarg wnoszonych na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym. W odniesieniu do takich skarg, uwzględnić bowiem należy regulacje zawarte w art. 101 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym. Stosownie zaś do powołanego przepisu skarga może być złożona, gdy właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego odmówi skarżącemu usunięcia naruszenia jego interesu prawnego lub uprawnienia albo nie wypowie się w terminie, który obowiązuje dla załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym na podstawie art. 35 i 36 k.p.a. Oznacza to, że bieg terminu do złożenia skargi w przedmiotowej sprawie rozpoczął się następnego dnia po upływie dwóch miesięcy, w czasie których Rada Miejska w Białymstoku miała obowiązek ustosunkować się do wezwania. Trzeba bowiem zauważyć, że ustawodawca, uchwalając p.p.s.a., nie zmienił postanowień art. 101 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym. Dlatego też, stosując regułę wykładni - lex posteriori generalia non derogat legi priori speciali, należało dojść do przedstawionego już wniosku.

Strona 1/3