b) art. 134 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. poprzez nierozpatrzenie sprawy przez Sąd pierwszej instancji z punktu widzenia zgodności z prawem całego postępowania administracyjnego i uznanie, że w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki do odrzucenia wniesionej skargi,
c) art. 134 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 83a ust. 2 w związku z art. 83 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez nierozpatrzenie sprawy przez Sąd pierwszej instancji z punktu widzenia zgodności z prawem całego postępowania administracyjnego i uznanie, że jedynym dopuszczonym przez ustawę sposobem stwierdzenia nieważności decyzji organu jest procedura przedstawiona w art. 83a ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych,
d) art. 134 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 123 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez nierozpatrzenie sprawy przez Sąd pierwszej instancji z punktu widzenia zgodności z prawem całego postępowania administracyjnego i uznanie, że w przedmiotowej sprawie wyłączone jest stosowanie przepisów k.p.a.,
e) art. 134 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 180 § 1 k.p.a. poprzez nierozpatrzenie sprawy przez Sąd pierwszej instancji z punktu widzenia zgodności z prawem całego postępowania administracyjnego, polegające na jego niezastosowaniu, wynikające z błędnego uznania organu, że w przedmiotowej sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych nie znajdują zastosowania przepisy k.p.a., ponieważ przepisy dotyczące ubezpieczeń społecznych ustalają odmienne zasady postępowania w tych sprawach,
f) art. 134 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 157 § 2 k.p.a. w związku z art. 158 k.p.a. poprzez nierozpatrzenie sprawy przez Sąd pierwszej instancji z punktu widzenia zgodności z prawem całego postępowania administracyjnego, z uwagi na jego niezastosowanie wynikające z uznania organu, że w przedmiotowej sprawie nie jest możliwe stwierdzenie nieważności decyzji organu w trybie ww. przepisów,
g) art. 135 p.p.s.a. poprzez niezastosowanie przez Sąd pierwszej instancji przewidzianych ustawą środków w celu usunięcia naruszenia prawa,
h) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w związku z art. 145 § 2 p.p.s.a. poprzez odrzucenie skargi pomimo istnienia przesłanek do jej uwzględnienia;
2) prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 78 w związku z art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) poprzez pozbawienie skarżącej możliwości zaskarżenia decyzji organu w oparciu o zarzuty dotyczące naruszeń procedury administracyjnej.
W uzasadnieniu strona wnosząca skargę kasacyjną wskazała w szczególności, że w przedmiotowej sprawie nastąpiła bezczynność organu kwalifikująca się do badania w oparciu o art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. przez właściwy sąd administracyjny. Nie sposób natomiast przyjąć, że jest to sprawa cywilna, która winna podlegać odwołaniu kierowanemu do sądu powszechnego. Sprawa ta - w zakresie badania naruszeń procedury administracyjnej w toku wydawania decyzji przez ZUS - podlega bowiem przepisom k.p.a. oraz badana jest w postępowaniu przed sądami administracyjnymi.