Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Kisielewicz po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 17 września 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 57/15 o odrzuceniu skargi K. S. na bezczynność Dziekana Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w przedmiocie odebrania ślubowania postanawia uchylić zaskarżone postanowienie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 września 2015 r., sygn. akt VI SAB/Wa 57/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę K. S. na bezczynność Dziekana Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w przedmiocie odebrania ślubowania.
Z przedstawionego przez Sąd I instancji stanu sprawy wynikało, że K. S. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. wniosła o zobowiązanie Dziekana Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., na podstawie art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - powoływanej dalej jako p.p.s.a.), do dokonania czynności polegającej na odebraniu ślubowania od radcy prawnego.
Sąd I instancji podniósł, że stosownie do treści art. 3 § 3 p.p.s.a. sądy administracyjne orzekają w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach, zaś w niniejszej sprawie taką ustawą szczególną jest ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 507). Ustawa ta wymienia rodzaje spraw, które mogą podlegać kontroli sądu administracyjnego, tj. m.in. ustalenie wyniku egzaminu wstępnego na aplikację radcowską, ustalenie wyniku egzaminu radcowskiego, skreślenie aplikanta radcowskiego z listy aplikantów. Z powyższego Sąd I instancji wywiódł, że nie każdy akt podejmowany przez samorząd radcowski, dotyczący jego członków, podlega kognicji sądów administracyjnych. W szczególności czynność odebrania ślubowania nie należy do kategorii spraw kontrolowanych przez sąd administracyjny na podstawie ustawy o radcach prawnych.
Ponadto Sąd I instancji zauważył, że ślubowanie od radcy prawnego odbiera dziekan rady, który nie jest organem samorządu radców prawnych. Stosownie bowiem do art. 42 ust. 1 ustawy o radcach prawnych, organami samorządu są: Krajowy Zjazd Radców Prawnych, Krajowa Rada Radców Prawnych, Wyższa Komisja Rewizyjna, Wyższy Sąd Dyscyplinarny, Główny Rzecznik Dyscyplinarny, zgromadzenie okręgowej izby radców prawnych, rada okręgowej izby radców prawnych, okręgowa komisja rewizyjna, okręgowy sąd dyscyplinarny oraz rzecznik dyscyplinarny. Zatem, zdaniem Sądu I instancji, dziekan okręgowej izby radców prawnych, nie będąc organem samorządu, nie jest organem działającym w zakresie administracji publicznej, którego bezczynność można zaskarżyć.
Skarżąca złożyła od powyższego postanowienia skargę kasacyjną, w której wniosła o jego uchylenie w całości i rozpoznanie sprawy, ewentualnie o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.
Skarżąca kasacyjnie zarzuciła zaskarżonemu postanowieniu naruszenie:
1. przepisów postępowania - art. 3 § 1, § 2 pkt 4 i 8 oraz § 3 w zw. z art. 58 § 1 p.p.s.a. poprzez ich błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że akt ślubowania przez osobę wpisaną na listę radców prawnych składany dziekanowi okręgowej izby radców prawnych nie jest inną czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, że bezczynność w podjęciu tej czynności nie podlega kognicji sądów administracyjnych, że jest to inna przyczyna odrzucenia skargi, a w konsekwencji błędne zastosowanie w sprawie art. 58 p.p.s.a., przy czym uchybienie to mogło mieć wpływ na treść orzeczenia;