Skarga kasacyjna od postanowienia WSA w K. w sprawie ze skargi B. B. w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem oddalającym skargę w sprawie odmowy przyznania pomocy finansowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 27 września 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 1156/10 w sprawie ze skargi B. B. w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem oddalającym skargę w sprawie odmowy przyznania pomocy finansowej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie. NSA/post.1 - postanowienie "ogólne"

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. postanowieniem z dnia 27 września 2010 r. o sygn. akt I SA/Kr 1156/10 odrzucił skargę B. B. o wznowienie postępowania sądowego.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji podał, że pełnomocnik Skarżącego wystąpił ze skargą o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1285/08, którym oddalono skargę B. B.

W skardze pełnomocnik B B podniósł, że istnieją podstawy wznowienia postępowania na podstawie art. 271 pkt 2 i z art. 273 § 2 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270), dalej jako p.p.s.a. Po uprawomocnieniu się wyroku organ administracyjny wszczął postępowanie o ponowne rozpatrzenie sprawy i w toku postępowania dokonał ustaleń faktycznych poprzez przeprowadzenie kolejnej kontroli i prawidłowego pomiaru działek skarżącego w tym powierzchni za którą przysługuje pomoc finansowa. Organ administracyjny ustalił w ten sposób uprawnienie skarżącego do otrzymania pomocy finansowej. W szczególności podkreślono, że przyjęte za podstawę zaskarżanego wyroku wyniki przeprowadzonej w postępowaniu administracyjnym kontroli z dnia 24 lipca 2007 r. nie były prawidłowe, a skarżący nie mógł w poprzednim postępowaniu wypowiedzieć się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań, gdyż z naruszeniem przepisów art. 75 i następnych k.p.a. pozbawiony był możności działania w sprawie.

Sąd I instancji podkreślił, że skarżący zgłaszał zarzut błędnego ustalenia powierzchni za jaką przysługuje mu pomoc. Zatem okoliczność ta była skarżącemu znana, a zarzut ten został rozpatrzony przez sąd administracyjny. Dopiero zatem "nowy" dowód, w postaci kontroli przeprowadzonej po wznowieniu postępowania administracyjnego, co miało miejsce po wydaniu wyroku z dnia 17 czerwca 2009 r., doprowadził do "zakwestionowania" poprzednich ustaleń faktycznych poczynionych przez organy administracyjne. Środek dowodowy, który powstał po uprawomocnieniu się wyroku, nie stanowił w ocenie Sądu podstawy wznowienia postępowania sądowego.

Od postanowienia Sądu I instancji B. B. wniósł skargę kasacyjną, w której w oparciu o art. 174 pkt 2 p.p.s.a. zarzucił naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy tj. art. 134 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 271 pkt 2 p.p.s.a. przez przyjęcie, że w toku postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt I SA/Kr 1285/08 Skarżący nie został pozbawiony możności działania, podczas gdy z treści protokołu z dnia 8 kwietnia 2010 r. sporządzonego przez pracowników Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w K. jednoznacznie wynika, że w toku postępowania sądowego organ nieprawdziwie podał powierzchnię użytkowaną rolniczo 1,15 ha na niekorzyść Skarżącego i nie uwzględnił grobli oraz drogi użytkowanej rolniczo, na niekorzyść Skarżącego podał powierzchnię, na której zaniechał prowadzenia działalności rolniczej co z powołaniem na wyniki kontroli z dnia 24 lipca 2007 r. przyjęte zostało przez WSA w Krakowie za podstawę faktyczną wyroku Sądu w związku z art. 273 § 2 p.p.s.a. przez przyjęcie, że po uprawomocnieniu się wyroku protokół z dnia 8 kwietnia 2010 r. nie jest okolicznością mająca znaczenie dla stwierdzenia uprawnienia do płatności Skarżącego. Okoliczności faktyczne stwierdzone protokołem są istotne dla stwierdzenia uprawnienia B B. do ustalenia wysokości kwoty pomocy finansowej. Fakty te istniały w toku postępowania sądowego, lecz nie zostały ujawnione w trakcie postępowania administracyjnego i miały wpływ na rozstrzygnięcie WSA. Skarżący zarzucił także naruszenie art. 280 § 1 p.p.s.a. przez przyjęcie, że skarga o wznowienie postępowania nie opiera się na ustawowej podstawie wznowienia podczas gdy, protokół z dnia 8 kwietnia 2010 r. świadczy o wykryciu nowych okoliczności mających wpływ na wynik sprawy. Treść protokołu z dnia 8 kwietnia 2010 r. stwierdza stan rzeczy istniejący przed zakończeniem sprawy inny niż przyjęty za podstawę wydania wyroku z dnia 17 czerwca 2009 r., z których Skarżący nie mógł skorzystać w dotychczasowym postępowaniu sądowym.

Strona 1/2