Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 29 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B.B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 17 lipca 2013 r., sygn. akt III SAB/Po 8/13 w sprawie ze skargi B.B. na bezczynność Samorządu Województwa W. w przedmiocie dofinansowania planowanej operacji z budżetu Unii Europejskiej postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 17 lipca 2013 r., sygn. akt III SAB/Po 8/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. odrzucił skargę B.B. na bezczynność Samorządu Województwa W. w przedmiocie dofinansowania planowanej operacji w ramach programu PO RYBY 2007-2013.
W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji podał, że skarżący złożył wniosek do Stowarzyszenia Lokalna Grupa Rybacka (LGR) O. o dofinansowanie z budżetu Unii Europejskiej w ramach Programu "PO RYBY" zadania: "Dokończenie budowy łowiska i budowa agroturystyki, wraz z zagospodarowaniem terenu." LGR uchwałą z dnia [...] kwietnia 2013 r. odmówiła skarżącemu dofinansowania.
Pismem z dnia 25 kwietnia 2013 r. skarżący wezwał Samorząd Województwa W. do usunięcia naruszenia prawa polegającego na nieprzyznaniu dofinansowania do projektu skarżącego, wnosząc jednocześnie o dofinansowanie prowadzonego przez siebie zadania.
Pismem z dnia 12 czerwca 2013 r. skarżący, złożył za pośrednictwem Samorządu Województwa W., skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. Zarzucił organowi bezczynność, poprzez brak udzielenia odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. odrzucając skargę wskazał, że zgodnie z art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 202 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 dalej jako p.p.s.a.) w sytuacji, gdy prawo nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa. Artykuł 53 § 2 p.p.s.a. stanowi, iż w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.
Sąd stwierdził, że przedmiotem skargi sądowoadministracyjnej może być wyłącznie bezczynność organu administracyjnego w odniesieniu do aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-4a. Do grupy tych aktów i czynności nie należy zaś odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, która jest instytucją stricte procesową i nie rozstrzyga o uprawnieniach lub obowiązkach stron postępowania. Strona przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego ma jedynie obowiązek wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa, nie musi natomiast czekać na odpowiedź tego organu. Sąd wskazał, że odpowiedź organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, jest jedynie pismem procesowym organu, stanowiącym element procedury zmierzającej do zaskarżenia wskazanych aktów lub czynności organów administracji publicznej, nie może natomiast stanowić przedmiotu odrębnej skargi. Wobec tego, zdaniem Sądu pierwszej instancji, skarga na bezczynność organu w zakresie nieudzielania odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa jest niedopuszczalna, co wynika z art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a.