Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 17 czerwca 2014 r. sygn. akt V SAB/Wa 13/14 w zakresie umorzenia postępowania w sprawie ze skargi P. S. na bezczynność Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego postanawia: 1. uchylić pkt 2 zaskarżonego postanowienia; 2. oddalić skargę kasacyjną w pozostałym zakresie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 17 czerwca 2014 r. o sygn. akt V SAB/Wa 13/14 na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. w pkt 1 umorzył postępowanie w sprawie ze skargi P. S. na bezczynność Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a na podstawie art. 200 p.p.s.a. w pkt 2 zasądził od organu na rzecz skarżącego koszty postępowania sądowego.
Sąd I instancji wskazał, że na rozprawie dnia 17 czerwca 2014 r. pełnomocnik P. S. wniósł o umorzenie postępowania sądowego, z powodu otrzymania postanowienia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] lipca 2012 r., a więc już po wniesieniu skargi, co usunęło stan bezczynności w indywidualnej sprawie z zakresu administracji publicznej, którą organ powinien załatwić decyzją. Pełnomocnik skarżącego wniósł też o zasądzenie kosztów postępowania. Pełnomocnik organu nie sprzeciwił się wnioskowi o umorzenie postępowania, a wniosek o koszty pozostawił uznaniu Sądu. W tym stanie rzeczy WSA w W. umorzył postępowanie i zasądził od organu na rzecz skarżącego koszty sądowe.
Skargą kasacyjną P. S. domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia w całości, zarzucając naruszenie:
1. art. 149 § 1 zdanie drugie p.p.s.a. wobec jego niezastosowania i brak stwierdzenia w orzeczeniu czy bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa;
2. art. 149 § 2 p.p.s.a. wobec braku w sentencji postanowienia Sądu rozstrzygnięcia w przedmiocie wymierzenia grzywny organowi;
3. art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. przez niewłaściwe umorzenie postępowania w całości, w sytuacji gdy nie stało się ono bezprzedmiotowe w całości (nie stało się bezprzedmiotowe w odniesieniu do stwierdzenia charakteru bezczynności organu i ewentualnego wymierzenia jemu grzywny);
4. art. 200 p.p.s.a. wobec jego niewłaściwego zastosowania, bowiem Sąd oczywiście skargi na uwzględnił, skoro postępowanie umorzył;
5. art. 205 § 2 p.p.s.a. przez niewłaściwe zasądzenie kosztów postępowania, polegające na braku uwzględnienia kosztów postępowania kasacyjnego z udziałem pełnomocnika.
Uzasadniając zarzuty wnoszący skargę kasacyjną przedstawił argumentację prawną przemawiającą za ich zasadnością.
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego skorzystał z prawa do wniesienia odpowiedzi na skargę kasacyjną i wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm prawem przepisanych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zasadny jest zarzut skargi kasacyjnej wskazany jako 4., co musiało skutkować uchyleniem zaskarżonego postanowienia w pkt 2, natomiast zarzuty 1-3 i zarzut 5. są w całości chybione, co spowodowało oddalenie skargi kasacyjnej w tym zakresie jako zupełnie nietrafnej i utrzymanie w mocy zaskarżonego postanowienia w pkt 1.
Stosownie do treści art. 183 § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc z urzędu pod uwagę tylko przyczyny nieważności postępowania sądowoadministracyjnego, wymienione w § 2 pkt 1-6 tego artykułu. Nieważność postępowania w tej sprawie nie zaistniała.