Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Henryk Wach po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "G." Spółki z o.o. w likwidacji z siedzibą w W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 20 maja 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 419/14 w sprawie ze skargi "G." Spółki z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych postanawia: 1. odrzucić skargę kasacyjną, 2. zwrócić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. na rzecz "G." Spółki z o.o. w likwidacji z siedzibą w W. kwotę 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych) tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi kasacyjnej.
Postanowieniem z dnia 20 maja 2014 r. (sygn. akt III SA/Gl 419/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w G., działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i art. 220 § 3, ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), odrzucił skargę "G." Spółki z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] stycznia 2014 r. (nr [...]) w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych.
Od wspomnianego postanowienia Sądu pierwszej instancji "G." Spółka z o.o. w likwidacji (reprezentowana przez adwokata) złożyła skargę kasacyjną (wadliwie nazwaną przez pełnomocnika "zażaleniem"). Strona wniosła o uchylenie zaskarżonego orzeczenia.
Formułując zarzuty skargi kasacyjnej, autor skargi kasacyjnej stwierdził: "Zaskarżonemu postanowieniu zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na błędnym przyjęciu, że pełnomocnik otrzymał wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi (które zostało uznane za doręczone z dniem 18.04.2014 r.), podczas gdy w przedmiotowej sprawie brak było podstaw od uznania ww. wezwania za doręczone albowiem zostało ono wysłane przez Sąd na błędny adres, a tym samym brak było podstaw do odrzucenia skargi". Pełnomocnik przedstawił następnie argumentację, mającą wskazywać na zasadność tak sformułowanego zarzutu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu.
Na wstępie wskazać należy, że skarga kasacyjna jest sformalizowanym środkiem odwoławczym. Wymogi jakie powinna spełnić określone zostały w art. 176 p.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem, skarga kasacyjna oprócz wymagań przepisanych dla pisma w postępowaniu sądowym powinna zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.
Przez przytoczenie podstaw kasacyjnych należy rozumieć dokładne wskazanie podstawy, o której mowa w art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. z wyraźnym określeniem przepisów w ramach zgłoszonej podstawy, które zdaniem sporządzającego skargę kasacyjną zostały naruszone przez wojewódzki sąd administracyjny wydający zaskarżone orzeczenie. Stosownie do powołanego przepisu (art. 174 p.p.s.a.) skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: 1) naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, 2) naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Przytoczenie podstaw kasacyjnych z rozwinięciem zarzutów i przedstawieniem rzeczowej argumentacji w uzasadnieniu skargi kasacyjnej ma niezwykle istotne znaczenie. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje bowiem sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc z urzędu pod rozwagę jedynie nieważność postępowania (zob. art. 183 § 1 p.p.s.a.). Związanie podstawami skargi kasacyjnej polega na tym, że wskazanie przez stronę skarżącą naruszenia konkretnego przepisu prawa materialnego, czy też procesowego, określa zakres kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. Przytoczenie podstawy kasacyjnej musi więc być precyzyjne, gdyż Naczelny Sąd Administracyjny może uwzględnić tylko te przepisy, które zostały wyraźnie wskazane w skardze kasacyjnej jako naruszone. Nie jest natomiast władny badać, czy sąd administracyjny pierwszej instancji nie naruszył innych przepisów. Nie może też domniemywać intencji autora skargi kasacyjnej i z uzasadnienia omawianego środka zaskarżenia samodzielnie wywodzić podstaw kasacyjnych. To autor skargi kasacyjnej (będącej sformalizowanym środkiem odwoławczym) powinien wskazać na konkretne, naruszone przez sąd zaskarżanym orzeczeniem przepisy, z podaniem numeru artykułu, paragrafu, ustępu, punktu oraz innych jednostek redakcyjnych konkretnej normy prawnej. Skarga kasacyjna niespełniająca wymagań w tym zakresie podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 p.p.s.a. Należy przy tym zaznaczyć, że podstawy kasacyjne stanowią tzw. element konstrukcyjny skargi kasacyjnej, który nie podlega uzupełnieniu na wezwanie sądu.
Wniesiona w niniejszej sprawie skarga kasacyjna nie zawiera podstaw kasacyjnych. Autor skargi kasacyjnej nie wskazał żadnego przepisu prawa, który w jego ocenie został naruszony przez Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym postanowieniu. Brak wskazania podstaw kasacyjnych obligował Naczelny Sąd Administracyjny do odrzucenia skargi kasacyjnej. Z art. 180 p.p.s.a. wynika bowiem, że Naczelny Sąd Administracyjny na posiedzeniu niejawnym odrzuci skargę kasacyjną, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez wojewódzki sąd administracyjny, zaś w art. 178 p.p.s.a. ustawodawca określił, że wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną. W orzecznictwie wskazuje się, że jednym z przykładów niedopuszczalności skargi kasacyjnej jest brak spełnienia wymogów wymienionych w art. 176 p.p.s.a. po wyrazie "oraz", a więc m.in. wymogu przytoczenia podstaw kasacyjnych.
Konsekwencją odrzucenia skargi kasacyjnej jest zwrot stronie skarżącej równowartości uiszczonego wpisu sądowego. Zgodnie bowiem z treścią art. 232 § 1 p.p.s.a. sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego.
Ze wskazanych powodów Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 180 w związku z art. 178 p.p.s.a., a także na podstawie art. 232 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.