Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal Sędzia NSA Jan Bała Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Spółki z o.o. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 2572/14 w sprawie ze skargi A. Spółki z o.o. w P. na postanowienie Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia [...] września 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: 1. uchylić zaskarżony wyrok; 2. odrzucić skargę; 3. zwrócić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz A. Spółki z o.o. w P. 200 (dwieście) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.
II GSK 3058/15
U Z A S A D N I E N I E
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 15 czerwca 2015r., oddalił skargę A Sp. z o.o. z siedzibą w P. ( dalej: Skarżąca) na postanowienie Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego ( dalej Prezesa UTK), z dnia ... września 2014 r., wydanego w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynikało, że:
Pismem z dnia 7 kwietnia 2014 r. Skarżąca wystąpiła o stwierdzenie nieważności decyzji Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia 30 lipca 2007 r., którą na podstawie art. 33 ust. 8 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 86, poz. 789 ze zm., dalej; ustawa o transporcie kolejowym), zatwierdzono stawki jednostkowe opłat za dostęp i korzystanie z infrastruktury kolejowej przewoźnikom kolejowym, na rozkład jazdy pociągów 2007/2008.
Prezes UTK postanowieniem z dnia ... czerwca 2014 r. działając na podstawie art. 61a § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej: kpa) i art. 14 ust. 4 ustawy o transporcie kolejowym odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia ... lipca 2005 r. Postanowienie to zostało utrzymane w mocy zaskarżonym postanowieniem z dnia ... września 2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając skargę wyrokiem objętym skargą kasacyjną stwierdził, z uwagi na brzmienie art. 14 ust. 5 ustawy o transporcie kolejowym, zgodnie z którym od decyzji wydanych przez Prezesa UTK rozstrzygających co do istoty w sprawach, o których mowa w art. 29 ust. 1i oraz ust. 5, art. 33 ust. 8 oraz art. 66 ust. 1, 2, 2aa i 3, przysługuje odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie - sądu ochrony konkurencji i konsumentów, który jest właściwy do orzekania w niniejszej sprawie i kontroli zaskarżonego postanowienia, albowiem nie zostało ono wydane w oparciu o art. 33 ust. 8 wskazanej ustawy. Nie rozstrzyga też w żadnej innej sprawie wymienionej w art. 14 ust. 5 ustawy o transporcie kolejowym.
Zdaniem Sądu, dla ostatecznego rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy, nie było konieczne zwrócenie się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z pytaniem dotyczącym wykładni powołanych w skardze przepisów unijnych.
Przechodząc do oceny zaskarżonego w sprawie postanowienia Sąd powołując się m. in. na art. 29, art. 33 ust. 1 i art. 33 ust. 8 ustawy o transporcie kolejowym podzielił pogląd organu, że przewoźnikowi kolejowemu nie przysługuje prawo strony w postępowaniu administracyjnym prowadzonym z wniosku zarządcy infrastrukturą kolejową P., o zatwierdzenie stawek jednostkowych opłaty podstawowej oraz dodatkowej na podstawie art. 33 ust. 8 ustawy o transporcie kolejowym. Przewoźnik kolejowy z uwagi na fakt, iż jego prawa i obowiązki związane z korzystaniem z infrastruktury kolejowej kształtuje umowa cywilnoprawna zawarta z zarządcą, nie ma również legitymacji procesowej w postępowaniu o stwierdzenie nieważności takiej decyzji.