Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku F. Sp. z o.o. z siedzibą w W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej F. Sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 6 maja 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 2613/14 w sprawie ze skargi F. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie nakazu zaprzestania prowadzenia niezgodnej z przepisami reklamy apteki oraz nałożenia kary pieniężnej postanawia: oddalić wniosek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z 6 maja 2015 r., (sygn. akt VI SA/Wa 2613/14) oddalił skargę F. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie reklamy działalności apteki ogólnodostępnej.
Spółka w skardze kasacyjnej od wyroku z 6 maja 2015 r. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji z [...] czerwca 2014 r. W jego uzasadnieniu podniosła, że nie posiada środków umożliwiających jej zapłatę wymierzonej kary. Podjęcie egzekucji w stosunku do skarżącej ma wpływ na płynność finansową spółki i może doprowadzić do powstania daleko idących skutków, które nie będą możliwe do odwrócenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1 art. 61 p.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd orzeka w kwestii wstrzymania wykonania decyzji na podstawie przytoczonych we wniosku okoliczności, uwzględniając indywidualny charakter każdej sprawy i możliwość wystąpienia niebezpieczeństw, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. W związku z tym na wnioskodawcy spoczywa obowiązek uzasadnienia żądania w ten sposób, by przekonać sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Dla wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo stwierdzenie strony, bądź wyłącznie wymienienie ustawowych przesłanek przemawiających za wstrzymaniem wykonania aktu. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy. Niedostateczne uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.
Zawarty w skardze kasacyjnej spółki F. wniosek o wstrzymanie wykonania został sformułowany lakonicznie. Skarżąca odwołała się jedynie do znajdującego się w aktach sprawy bilansu i rachunku zysków i strat, oraz stwierdziła, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje trudne do odwrócenia skutki.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, przedstawione przez skarżącą ogólnikowe stwierdzenia nie pozwalają na ocenę, czy w aktualnej sytuacji egzekwowanie należności pieniężnych może wywołać skutki, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a.
Podkreślić należy, że każda decyzja administracyjna zobowiązująca do uiszczenia należności pociąga za sobą dolegliwość, rodzącą określony skutek w finansach zobowiązanego do ich uiszczenia, co jednak nie oznacza, że w takiej sytuacji zawsze należy zastosować wyjątkowe rozwiązanie prawne, jakim jest wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W przypadku wniosku spółki brak jest podstaw do stwierdzenia, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje skutki wskazane przez stronę.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 61 § 3 w związku z art. 193 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.