Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Zofia Borowicz po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 1508/06 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi J. B. na uchwałę Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 8 czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu na listę radców prawnych postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 18 września 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 1508/06 odrzucił skargę J. B. na uchwałę Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 8 czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu na listę radców prawnych.
W uzasadnieniu Sąd podniósł, że skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na ww. uchwałę w dniu 2 sierpnia 2006 r. Zarządzeniem z dnia 18 sierpnia 2006 r. wezwano skarżącego do uzupełnienia braków formalnych skargi przez uiszczenie wpisu sądowego w kwocie 200 zł, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. Pismo doręczono skarżącemu w dniu 28 sierpnia 2006 r. Upływ siedmiodniowego terminu do uiszczenia wpisu sądowego upłynął w dniu 4 września 2006 r., a skarżący dokonał wpłaty wpisu w kwocie 200 zł w dniu 6 września 2006 r. Sąd odrzucił skargę wobec nieuzupełnienia w terminie braków formalnych skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej p.p.s.a. i zarządził w sprawie zwrot skarżącemu wpisu sądowego.
Skarżący J. B. wniósł skargę kasacyjną od powyższego postanowienia, domagając się jego uchylenia w całości oraz zasądzenia kosztów postępowania wg norm przepisanych. Skargę kasacyjną oparto na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a., zarzucając niewłaściwe zastosowanie art. 72 p.p.s.a. - polegające na przeoczeniu przez Sąd, iż na potwierdzeniu odbioru przesyłki brak jest adnotacji o zobowiązaniu osoby kwitującej jej przyjęcie do oddania jej adresatowi.
Zdaniem skarżącego bezsprzecznym jest, że jego syn pokwitował odbiór przesyłki i nie zobowiązał się jednocześnie do jej dostarczenia adresatowi. Natomiast Sąd wadliwie przyjął, że przesyłka została doręczona skarżącemu. Sąd nie wyjaśnił prawidłowo, czy skarżący uchybił siedmiodniowemu terminowi wynikającemu z art. 72 p.p.s.a. Ponadto zaskarżone orzeczenie stanowi naruszenie art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a., ponieważ pozbawia i zamyka drogę do merytorycznego rozpoznania skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 183 § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania w przypadkach określonych w § 2. Oznacza to, że Naczelny Sąd Administracyjny nie może z własnej inicjatywy podjąć żadnych badań w celu ustalenia innych - poza przedstawionymi w skardze kasacyjnej - wad zaskarżonego orzeczenia, dokonując jedynie weryfikacji zarzutów sformułowanych przez skarżącego.
Skarżący niezasadnie zarzuca, że w sprawie zaistniała przyczyna nieważności postępowania określona w art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a.
Pozbawienie strony możności obrony swych praw należy oceniać przez pryzmat konkretnych okoliczności sprawy. Gdy strona nie zastosowała się do wezwania zawartego w zarządzeniu w postaci uiszczenia w wyznaczonym terminie wpisu od skargi, to w takiej sytuacji sama pozbawia się prawa do obrony. Takie działanie strony eliminuje możliwość zastosowania art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a. (por. wyrok NSA z dnia 29 czerwca 2005 r. sygn. akt FSK 451/04, LEX nr 173201).