Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Pietrasz po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku I. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zawartego w skardze kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 lipca 2017 r., sygn. akt III SA/Po 1132/16 w sprawie ze skargi I. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia (...) września 2016 r. nr (...) w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Wyrokiem z dnia 20 lipca 2017 r., sygn. akt III SA/Po 1132/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę I. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia (...) września 2016 r. nr (...) w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
W skardze kasacyjnej od tego wyroku strona wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji. W treści skargi kasacyjnej brak jest uzasadnienia tego wniosku, nie dołączono też osobnego pisma uzasadniającego wstrzymanie wykonania rozstrzygnięcia organu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przede wszystkim wskazać należy, że zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.) sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać w całości lub w części wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeśli w wyniku ich wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest instytucją wyjątkową i jako taka powinna być ona stosowana ściśle, stosownie do spełnienia określonych przesłanek. Wykazanie zaistnienia przynajmniej jednej ze wskazanych w tym przepisie przesłanek spoczywa na wnioskodawcy. Oznacza to występującą po jego stronie konieczność wskazania konkretnych okoliczności wskazujących na to, że wykonanie decyzji spowoduje w stosunku do strony niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków i przytoczenia okoliczności uzasadniających to żądanie. Obowiązkiem sądu nie jest natomiast domyślanie się intencji strony, ani orzekanie o wstrzymaniu wykonania decyzji na podstawie całokształtu akt sprawy. To w interesie wnioskującego leży odpowiednie uzasadnienie składanego wniosku. Tymczasem strona skarżąca nie wskazała jakichkolwiek powodów przemawiających za udzieleniem jej ochrony tymczasowej.
Rolą sądu nie jest zastępowanie strony w zakresie formułowania pism procesowych - nie może on bowiem oprzeć orzeczenia na swoich domysłach czy interpretacjach. W orzecznictwie podnosi się nawet, że wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji powinien posiadać osobne uzasadnienie, jako odrębne od skargi żądanie skierowane do sądu. Brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. m.in. postanowienia NSA: z dnia 30 kwietnia 2004 r. sygn. akt OZ 30/04, z dnia 1 czerwca 2004 r., sygn. akt OZ 105/04). Sąd nie ma zatem nie tylko obowiązku, ale również podstawy prawnej do tego, aby o przesłankach wstrzymania wykonania decyzji rozstrzygać na podstawie całokształtu sprawy czy treści innych pism procesowych albo też faktu, że wobec skarżącego zostało już wydane przez sąd pierwszej instancji postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji (które jednakże upadło, zgodnie z treścią p.p.s.a., z chwilą wydania orzeczenia przez sąd).
Na marginesie trzeba jednak wyraźnie podkreślić, że nałożony na skarżącego obowiązek ma charakter świadczenia pieniężnego i z natury rzeczy skutki wykonania takiego świadczenia są niewątpliwie odwracalne poprzez zwrot uiszczonej kwoty. Niemniej jednak, w pewnych sytuacjach sama zapłata określonej, zwłaszcza znacznej, kwoty może być zdarzeniem tego rodzaju, które spełnia przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Innymi słowy, zapłata sumy pieniężnej, choć sama jest odwracalna, może powodować trudne do odwrócenia skutki czy znaczną szkodę innego rodzaju.
Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji